Η θυσία μιας σύγχρονης Ιφιγένειας ...

Άρθρο ΚΟΛΑΦΟΣ για το "ξεπούλημα" της ΔΕΗ
Καθώς η κατρακύλα της Ελληνικής οικονομίας συνεχίζεται με ιλλιγιώδεις ρυθμούς, η κυβέρνηση προσπαθεί ακόμα και τώρα να μας πείσει πως όλα αυτά που γίνονται γύρω μας, είναι αναγκαία, απαραίτητα και αποτελούν μονόδρομο για μια καλύτερη Ελλάδα. Δυστηχώς αυτό που βιώνουμε σαν λαός,εμείς οι απλοί πολίτες, θυμίζει περισσότερο καθαρτήριο παρά κάποιο καλομελετημένο σχέδιο διάσωσης της χώρας. Θέλω με αφορμή τις πιο πρόσφατες εξελίξεις να σταθώ σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα που κατά τη γνώμη μου αποτελεί το μεγάλο “παιχνίδι” και αυτό δεν είναι άλλο απο τον τεμαχισμό και το ξεπούλημα της Δ.Ε.Η. Μια εξέλιξη προμελετημένη, καρφωτή και μιλημένη όπως θα έλεγε και ο Βασίλης Τσιτσάνης.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε η Τρόικα ασκεί ασφυκτικές πιέσεις προκειμένου να πωληθεί άμεσα η Δ.Ε.Η. Στόχοι είναι: α) η παράδοση της πίτας της εγχώριας αγοράς ενέργειας σε ευρωπαϊκές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ενέργειας, β) η άνευ όρων παράδοση των εθνικών ενεργειακών πόρων (λιγνίτης και υδροηλεκτρικά φράγματα κυρίως) και γ) η κλοπή των αχανων εγκαταστάσειων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και του πανελλαδικού δικτύου ηλεκτροδότησης που κατέχει η Δ.Ε.Η. Κεκτημένα που χτίστηκαν με τον κόπο και το χρήμα των Ελλήνων φορολογούμενων ανα τις δεκαετίες. Η κυβέρνηση που δείχνει να συναινεί σε όλες τις προτάσεις - “επιβολές” της Τρόικας έχει δρομολογήσει εδώ και καιρό τις εξελίξεις. Πριν συνεχίσουμε όμως ας τονίσουμε ορισμένα βασικά στοιχεία που αφορούν την Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρικής Ενέργειας και φαίνεται πως μας έκαναν μετά απο συντονιμσμένες προσπάθειες να ξεχάσουμε:
α) Η επιχέιρηση είναι κερδοφόρα. Δεν ζημιώνει τον Έλληνα πολίτη, απεναντίας φέρνει κέρδη, σταθερά εδώ και δεκαετίες.
β) Μέχρι πρόσφατα οι Έλληνες απολάμβαναν το προνόμιο της φτηνής ηλεκτρικής ενέργειας. Εαν μάλιστα συγκρίνουμε της τιμές της Δ.Ε.Η με τις τιμές που πληρώνει ο μέσος Ευρωπαίος, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως το κύριο χαρακτηριστικό της Δ.Ε.Η είναι να λειτουργεί ως Δημόσια Επιχείρηση Κοινής Ωφέλειας. Αυτό βέβαια τείνει να αλλάξει, αλλά θα αναφερθούμε εκτενέστερα παρακάτω στο τι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια
γ) Παρότι Δημόσια Επιχείρηση, η Δ.Ε.Η. λειτουργεί σωστά στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων. Το δίκτυό της είναι σταθερό και καλύπτει σχεδόν ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Μεγάλες διακοπές ρεύματος και λοιπές δυσλειτουργίες είναι φαινόμενα περιορισμένης έκτασης, ενώ σε επίπεδο παροχής υπηρεσιών δεν υστερεί όπως άλλοι δημόσιοι οργανισμοί
δ) Απασχολεί περισσότερους απο 20.000 εργαζόμενους, όλων των ειδικοτήτων απο εργάτες, τεχνικούς, οικονομολόγους, γιατρούς και πληροφορικάριους μέχρι βατραχάνθρωπους και παπάδες (ναι σωστά διαβάσατε...)

Απο τα παραπάνω γίνεται σαφές, πως η Δ.Ε.Η δεν είναι μια τυχαία επιχείρηση. Κάθε άλλο, είναι ένας πυλώνας σταθερότητας για την Ελληνική Οικονομία που παρά τις όσες διοικητικές δυσλειτουργίες (παραμένει επιχείρηση δημοσίου δικαίου) και τα όποια ομιχλώδη σχέδια εφαρμόζονται απο την κυβέρνηση, παραμένει ακόμα και σήμερα: Φτηνή, Λειτουργική, Κερδοφόρα.

Ανέφερα τον όρο ομιχλώδη σχέδια, όχι τυχαία, καθότι σε ένα απο τα επικαιροποιημένα μνημόνια (πλέον έχουν γίνει σαν sequels ταινιών τρόμου, “Παρασκευή και 13 μνημόνιο Ι”, “Παρασκευή και 13 μνημόνιο ΙΙ” κ.ο.κ) αναφέρεται ως όρος ο “Εξορθολογισμός των τιμολογίων ενέργειας”. Ως Εξορθολογισμός εννοείται απο την Τρόικα και την “Σοσιαλιστική” μας κυβέρνηση η εξίσωση της τιμής του ρεύματος στο επίπεδο τιμών της Ε.Ε. Η εσκεμμένη και άνευ πραγματικού λόγου αύξηση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας βαφτίστηκε ως Εξορθολογισμός κυρίες και κύριοι. Επιπρόσθετα τα επιχειρήματα ότι οι αυξήσεις γίνονται προκειμένου να καλυφθεί μέρος του χρέους καταρρέουν όταν βάλεις στην εξίσωση πως η συμμετοχή του κράτους στη Δ.Ε.Η. και συνεπώς στα κέρδη που αποκομίζει η κυβέρνηση είναι μόλις 51% άρα δεν δικαιολογούν την επιθετική πολιτική τιμολόγησης που επιβάλλει η κυβέρνηση.

Η τωρινή κυβέρνηση αποφάσισε να ματώσει οικονομικά την τσέπη του Έλληνα πολίτη, προκειμένου να είναι οικονομικά συμφέρον για ξένες Ευρωπαϊκές Εταιρείες ενέργειας να διεισδύσουν στην Ελληνική αγορά. Αυτή είναι η Ελεύθερη Αγορά του μνημονίου, αυτό είναι ο Σοσιαλισμός του Γ.Α.Παπανδρέου: Σαμποτάζ εκ των έσω. Δολιοφθορά μιας κερδοφόρας κρατικής Ελληνικής επιχείρησης, για να μπορέσει να έρθει ο ξένος να στήσει μαγαζί εδώ. “Ας ανεβάσουμε τις τιμές όσο χρειάζεται, ώστε να μπορεί να βγάλει κέρδος ο ιδιώτης του εξωτερικού” είπαν και συμφώνησαν. “Και ο έλληνας πολίτης?” ρωτάω εγώ. Ποιό είναι το ώφέλος του απο την ιδιωτικοποίηση σε αυτή την περίπτωση? Ποιός ελεύθερος ανταγωνισμός θα ρίξει τις τιμές, όταν η κυβέρνηση δόλια και εσκεμμένα αυξάνει τις τιμές, για να μπορεί να μας κουβαληθεί άλλο ένα καρτέλ...

Το σαμποτάζ είναι καλοστημένο όμως, γιατί χτυπάει σε όλα τα μέτωπα. Η λειτουργικότητα της επιχείρησης υπονομεύεται, απο την απόφαση να συνταξιοδοτούνται πρόωρα με εθελουσίες εξόδους, εργαζόμενοι σε καίρια πόστα (όπως τεχνικοί και εργάτες) προκειμένου να μείνουν υπεράριθμοι διοικητικοί υπάλληλοι και να υποστηρίξει στο τέλος η κυβέρνηση πως η δομή της επιχείρησης είναι δυσλειτουργική (παλιό κόλπο, το έκανε και η κυβέρνηση Καραμανλή στον Ο.Τ.Ε.)

Το αποκορύφωμα όμως ήταν το τέχνασμα των τελευταίων ημερών. Η Τρόικα διαπιστώνοντας πως το μνημόνιο σακάτεψε για τα καλά την Ελληνική Οικονομία, έθεσε ως όρο για την εκταμίευση της επόμενης δόσης (όπως διέρευσε) την άμεση τεμάχιση και πώληση της Δ.Ε.Η. Σαν καλός εντολοδόχος, η ελληνική κυβέρνηση ξεκίνησε την καμπάνια σπίλωσης της επιχείρησης μέσω του πορίσματος Ρακιντζή. Απώτερος σκοπός ήταν να στραφεί η οργή του κόσμου για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε εναντίον των συνδικαλιστών της Δ.Ε.Η. Ένα κατακίτρινο συκωφαντικό και επιλεκτικό πόρισμα δημοσιοποιήθηκε για να εξαγριώσει την κοινή γνώμη και να αποσπάσει τη συναίνεση των πολιτών στο ξεπούλημα που σχεδιάζεται. Όσα Μ.Μ.Ε. συνεργάζονται με την κυβέρνηση έστησαν πανηγυράκι σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα: επιλεκτική παρουσίαση στοιχείων, καταγγέλοντας, δικάζοντας και καταδικάζοντας την ύπαρξη της Δ.Ε.Η. επιλέγοντας να θάψουν τα 4 βασικά στοιχεία που φέρει αυτή η εταιρεία και ανέφερα πιο πάνω. Και το σχέδιο σε πολύ μεγάλο βαθμό δούλεψε. Σε συνομιλίες με συνταξιούχους, αγρότες, ανθρώπους μεροκαματιάρηδες με τους οποίους έτυχε και συνομίλησα, ένιωθαν προσβεβλημένοι απο τις επιλεκτικές “αποκαλύψεις”, τις καταχρίσεις που απολύφθηκαν εις βάρος στελεχών της Δ.Ε.Η. Δεν εξετάζω το κατά πόσο οι καταγγελίες είχαν βάση ή όχι. Εξετζάω τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιήθηκαν απο την κυβέρνηση σε μια καμπάνια παραπληροφόρησης και λάσπης.

Η ιδιωτικοποίηση της Δ.Ε.Η με τον τρόπο που αυτή εφαρμόζεται, θα αποτελέσει ταφόπλακα για την ελληνική οικονομία. Οι συνεχόμενες αυξήσεις στα τιμολόγια θα έχουν ως αποτέλεσμα την συνεχόμενη αύξηση στα λειτουργικά έξοδα όλων των επιχειρήσεων αλλά και κατακόρυφη αύξηση στο κόστος διαβίωσης. Η πώληση δε των ενεργειακών πόρων (κοιτάσματα λιγνίτη) σε ιδιώτες είναι παράνομη. Ο ορυκτός πλούτος της χώρας ανήκει στους πολίτες της και το ελάχιστο είναι αυτοί να οφελούνται απο την αξιοποίησή τους και όχι να υποφέρουν ώστε τα χρήματά τους να διαφεύγουν ως κέρδη ξένων εταιρειών.

Τέλος θα ήθελα να αναφερθώ στον προτεινόμενο τρόπο πώλησης της Δ.Ε.Η. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος κάτοχος διδακτορικού στα οικονομικά για να καταλάβει πως όταν θέλεις να πουλήσεις κάτι και βρίσκεσαι σε ανάγκη, θα διαπραγματευτείς με χειρότερους όρους. Σε ανύποπτη φάση, έσκασε πρόταση βόμβα να πωληθεί ένα μεγάλο μέρος της Δ.Ε.Η. στην χρηματηρστηριακή της αξία! Σε ένα χρηματηστήριο που κολυμπάει στο βυθό της θάλασσας στις 1.300 μονάδες ο Γ.Α.Παπανδρέου και το πιστό του πρωτοπαλίκαρο Γ.Παπακωνσταντίνου πρότειναν να ανταλλάξουν ένα τεράστιο μετοχικό πακέτο με αντίτιμο 2 δυσεκατομύρια ευρώ, την στιγμή που σύμφωνα με μια μετριοπαθή εκτίμηση η Δ.Ε.Η. διαθέτει περουσιακά στοιχεία που ξεπερνάν κατα πολύ τα 14 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η υπόθεση εξελίσσεται σαν αρχαιοελληνική τραγωδία και φέρει χαρακτηριστικά ομηρικού έπους.
Η Δ.Ε.Η στο ρόλο της Ιφιγένειας θα θυσιαστεί με τη συνέναιση των Ελλήνων πολιτικών για να κατευνάσουν-χαροποιήσουν τους “θεούς” της Τρόικας που κρατάνε στα χέρια τους τις τύχες μας. Στο όνομα της εξυγίανσης και του εξορθολογισμού, ο Γ.Α.Παπανδρέου θυσιάζει το τελευταίο διαπραγματευτικό χαρτί που διαθέτει η χώρα για να εισπράξει μια τελευταία δόση δανείου, πριν οδηγηθούμε σε αναδιάρθωση του χρέους.

Πάρης Γερονικολός
Οικονομολόγος, Msc
πηγή: http://armaneon.blogspot.com