ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ :
Οι πρωταγωνιστές της κοινωνίας των πολιτών διεκδικούν το δικό τους δικαίωμα στο όνειρο
Το στρατόπεδο των «Αγανακτισμένων» είναι η πλατεία Συντάγματος και η καρδιά του το σιντριβάνι.
«Παιδιά θέλετε σάντουιτς; Στιλό και χαρτί; Θέλετε παρέα;» , είναι οι πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που θα ακούσει κάποιος αν σταθεί για πέντε λεπτά δίπλα στις σκηνές που στήθηκαν πρόχειρα γύρω από εκεί. «Δεν θέλουμε οργάνωση, τους θέλουμε όλους», είναι ο ρητός όρος των διαδηλωτών, που δεν επιτρέπουν κομματικά σύμβολα και βία.
Οι Έλληνες «Αγανακτισμένοι» δηλώνουν ότι εξεγείρονται ενάντια στη διαχείριση της καθημερινότητας, αναζητώντας την ελπίδα σ’ έναν δρόμο που οι ίδιοι χαρακτηρίζουν «αδιέξοδο».
Η σπίθα άναψε με «εμπρηστές» τρεις 18χρονους μαθητές Λυκείου, που κάθε μέρα στο Σύνταγμα ανακατεύονται με τους χιλιάδες που ζητούν δικαιοσύνη.
«Βλέπω το μέλλον μου σε άλλη χώρα. Γιατί πρέπει να με διώξουν από την πατρίδα μου;» λέει στη Real news ένας από τους «Αγανακτισμένους», ενώ ακόμα ένας διαδηλωτής συμπληρώνει πως «ο στόχος όλων εδώ είναι κοινός: να αντιληφθούν αυτοί που αποφασίζουν για τη χώρα μας, ότι δεν θα τους ανεχθούμε άλλο. Δεν βλέπουμε την ελπίδα, δεν μας αφήνουν να ονειρευόμαστε».
«Παιδιά θέλετε σάντουιτς; Στιλό και χαρτί; Θέλετε παρέα;» , είναι οι πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που θα ακούσει κάποιος αν σταθεί για πέντε λεπτά δίπλα στις σκηνές που στήθηκαν πρόχειρα γύρω από εκεί. «Δεν θέλουμε οργάνωση, τους θέλουμε όλους», είναι ο ρητός όρος των διαδηλωτών, που δεν επιτρέπουν κομματικά σύμβολα και βία.
Οι Έλληνες «Αγανακτισμένοι» δηλώνουν ότι εξεγείρονται ενάντια στη διαχείριση της καθημερινότητας, αναζητώντας την ελπίδα σ’ έναν δρόμο που οι ίδιοι χαρακτηρίζουν «αδιέξοδο».
Η σπίθα άναψε με «εμπρηστές» τρεις 18χρονους μαθητές Λυκείου, που κάθε μέρα στο Σύνταγμα ανακατεύονται με τους χιλιάδες που ζητούν δικαιοσύνη.
«Βλέπω το μέλλον μου σε άλλη χώρα. Γιατί πρέπει να με διώξουν από την πατρίδα μου;» λέει στη Real news ένας από τους «Αγανακτισμένους», ενώ ακόμα ένας διαδηλωτής συμπληρώνει πως «ο στόχος όλων εδώ είναι κοινός: να αντιληφθούν αυτοί που αποφασίζουν για τη χώρα μας, ότι δεν θα τους ανεχθούμε άλλο. Δεν βλέπουμε την ελπίδα, δεν μας αφήνουν να ονειρευόμαστε».
