ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΗΣ ΓΕΝΟΠ ΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΑΔΕΔΥ ΚΑΙ ΤΕΕ !!!

Υπέρ της διατήρησης του 51% των μετοχών της ΔΕΗ από το ελληνικό Δημόσιο τάσσονται ΑΔΕΔΥ και Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, στηρίζοντας απολύτως την ΓΕΝΟΠ. Για κύκλο δυναμικών κινητοποιήσεων προειδοποιεί η ΑΔΕΔΥ τονίζοντας ότι «η ιδιωτικοποίηση ακυρώνει ένα δημόσιο εργαλείο κοινωνικο - οικονομικής ανάπτυξης, που πρέπει να υπηρετεί το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον και όχι...

το ιδιωτικό».

Από την πλευρά του το ΤΕΕ, προκειμένου να τεκμηριώσει τις θέσεις του συγκροτεί ειδική επιτροπή για την αποτίμηση της πραγματικής (εθνικής, οικονομικής, κοινωνικής) αξίας της επιχείρησης και και της πιο συμφέρουσας για τη χώρα λύσης.

Ειδικότερα, η συγκρότηση ειδικής επιτροπής αποφασίστηκε σε συνάντηση που είχαν την Τρίτη ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Χρ.Σπίρτζης με τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, Ν.Φωτόπουλο, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στη ΔΕΗ, για ενημέρωση των συνδικαλιστικών και κοινωνικών φορέων.

Πάντως οι αρχικές τοποθετήσεις του προέδρου του ΤΕΕ, που ζητά «τον απόλυτο κρατικό χαρακτήρα και έλεγχο της ΔΕΗ» προϊδεάζουν σε μεγάλο βαθμό και για τα συμπεράσματα της μελέτης.

Όπως τόνισε ο κ. Σπίρτζης, «η ΔΕΗ δεν ανήκει ούτε στην κυβέρνηση ούτε στην Αντιπολίτευση ούτε στην ΓΕΝΟΠ. Συνιστά ένα εθνικό κεφάλαιο το οποίο δεν πρέπει να αποτιμάται μόνο με χρηματιστηριακούς όρους και δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο πώλησης με τις συνήθεις αγοραίες επιχειρηματικές διαδικασίες».

» Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η ΔΕΗ αξιοποιεί – κατά παραχώρηση – τεράστιο εθνικό πλούτο, ορυκτούς πόρους, το υδροδυναμικό της χώρας, τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής.

» Ταυτόχρονα αποτελεί τον κύριο πυλώνα στήριξης και χρηματοδότησης των αναγκαίων ιδιωτικών επενδύσεων στο χώρο της ενέργειας, της βιομηχανίας και των έργων υποδομών και συντήρησης. Καλύπτει, δηλαδή, το τρίπτυχο: εθνικών λόγων - αναπτυξιακών προτεραιοτήτων και κοινωνικών αναγκών, κάτι που επιβάλλει το δημόσιο χαρακτήρα της και αναδεικνύει σε κρίσιμα θέματα τον έλεγχο του 51% των μετοχών και τον έλεγχο της διοίκησης από το δημόσιο».

Αντιπαραβάλλοντας τη ΔΕΗ προς τον ΟΤΕ, ο κ. Σπίρτζης είπε επίσης ότι «η ΔΕΗ δεν είναι και πολύ περισσότερο δεν θα πρέπει να αντιμετωπιστεί όπως ο ΟΤΕ, η ιδιωτικοποίηση του οποίου, με τον τρόπο με τον οποίο έγινε, κατήργησε την στρατηγική σημασία μιας εθνικής εταιρείας και την οδήγησε στον κύκλο των εναρμονισμένων πρακτικών που επικρατούν στις ιδιωτικές εταιρείες».

Η ειδική επιτροπή που θα συγκροτήσει το ΤΕΕ, έπειτα από αίτημα της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, θα αποτιμήσει «την εθνική, οικονομική και κοινωνική αξία της επιχείρησης και θα εκπονήσει μελέτη, για την πιο συμφέρουσα λύση για τον Πολίτη και για τη χώρα, την οποία και θα δημοσιοποιήσει», όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση του Τεχνικού Επιμελητηρίου.

«Οποιαδήποτε άλλη, εσπευσμένη και μη μελετημένη απόφαση, διακυβεύει εξαιρετικά σημαντικά εθνικά συμφέροντα και απειλεί την οικονομία της χώρας στο σύνολό της» σημειώνεται χαρακτηριστικά.

Κινητοποιήσεις από την ΑΔΕΔΥ

«Η ιδιωτικοποίηση της τελευταίας μεγάλης Δημόσιας Επιχείρησης σε ένα κρίσιμο τομέα για την προοπτική της χώρας, της οικονομίας, της κοινωνίας, ακυρώνει ένα δημόσιο εργαλείο κοινωνικο - οικονομικής ανάπτυξης, που πρέπει να υπηρετεί το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον και όχι το ιδιωτικό».

Στην κοινή αυτή θέση κατέληξαν η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ και το προεδρείο της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, κατά τη διάρκεια συνάντησής τους την Τρίτη.

Συμφωνήθηκε επίσης, ότι το να μην βυθιστεί κατά τις κινητοποιήσεις η χώρα στο σκοτάδι αποτελεί κοινή επιδίωξη των δύο Οργανώσεων που τονίζουν ωστόσο, ότι τούτο δεν σημαίνει ότι μπορεί να υπάρξουν απεργίες χωρίς επιπτώσεις.

Σε ανακοίνωσή της, η ΑΔΕΔΥ επισημαίνει ότι η ενέργεια αποτελεί οικονομικό μέγεθος στρατηγικής σημασίας και κοινωνικό αγαθό και ότι η δυνατότητα του Δημοσίου να ορίζει την τιμολογιακή πολιτική είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πολιτική του φθηνού -και όχι ακριβού- τιμολογίου για τους πολίτες.

Τέλος, η ΑΔΕΔΥ υποστηρίζει ότι με αφετηρία τη γενική απεργία της 11ης Μαΐου, το θέμα της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, πρέπει να σηματοδοτήσει νέο κύκλο δυναμικών κινητοποιήσεων, με στόχο να μπει φραγμός στην πολιτική υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου.