Τα λάφυρα του «κρατικού πυλώνα»

Το πρώτο βήμα στην πορεία αυτή αποτελεί η πώληση του 34% των μετοχών του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, ενώ η πώληση ενός μικρότερου πακέτου της Αγροτικής θα πραγματοποιηθεί το 2013.

Με καταθετική βάση που ξεπερνά τα 12 δισ., το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο θα αποδώσει έσοδα από την πώλησή του 300 εκατ. ευρώ Στο μεταξύ όμως η δεύτερη έχει δεσμευτεί να «απαλλαγεί» από όλες εκείνες τις θυγατρικές που δεν δραστηριοποιούνται στο χρηματοπιστωτικό χώρο και όχι μόνο.
Τα εισπρακτικά αποτελέσματα από την υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων στον τραπεζικό τομέα είναι μάλλον περιορισμένα, μετά την κατάρρευση των χρηματιστηριακών αξιών. Ετσι ακόμη και από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, για το οποίο ήταν έτοιμες να διασταυρώσουν τα ξίφη τους η Εθνική με τη Eurobank, τα έσοδα από την πώληση του πακέτου των μετοχών κυμαίνονται στα 300 εκατ. ευρώ.
Παρόλο που, με εξαίρεση το «έρμα» των κρατικών ομολόγων που κουβαλά στο χαρτοφυλάκιό του, το Τ.Τ. συνεχίζει να διατηρεί την ελκυστικότητά του. Στις παρούσες συνθήκες, όπου η ρευστότητα αποτελεί το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο, το Τ.Τ. διαθέτει τόση, η οποία όχι μόνο αρκεί για το ίδιο αλλά συχνά-πυκνά έχει διευκολύνει και άλλες ελληνικές τράπεζες.
Η καταθετική του βάση ξεπερνάει τα 12 δισ. ευρώ με την οποία υπερκαλύπτει το υγιές δανεικό του χαρτοφυλάκιο το οποίο υπολογίζεται στα 8 δισ. ευρώ.
Παρά ταύτα είναι αμφίβολο κατά πόσο το Τ.Τ. θα κατορθώσει να προσελκύσει και πάλι το ενδιαφέρον «μνηστήρων» από το εσωτερικό ή το εξωτερικό. Και τούτο γιατί οι ελληνικές τράπεζες όντας εγκλωβισμένες στο σχήμα της κρατικής βοήθειας (το ελληνικό Δημόσιο έχει ενισχύσει τα κεφάλαιά τους αγοράζοντας προνομιούχες μετοχές) θα ήταν παρόδοξο να προχωρήσουν σε επιθετικές κινήσεις.
Ετσι ακόμη και η Εθνική και η Eurobank, οι οποίες διαθέτουν η καθεμία περίπου το 6% του μετοχικού του κεφαλαίου, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν μπορούν να μπουν και πάλι σε μία κούρσα διεκδίκησής του.
Στο ερώτημα αν το Τ.Τ. μπορεί να προσελκύσει ενδιαφέρον από το εξωτερικό, την απάντηση φαίνεται να δίνουν στην πράξη οι θεσμικοί επενδυτές οι οποίοι καθημερινά μειώνουν τις θέσεις τους στην ελληνική αγορά.
Τη στιγμή που οι επενδυτές και οι μεγάλες τράπεζες δεν εμπιστεύονται το ελληνικό Δημόσιο, το οποίο αρνούνται να δανείσουν, είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι θα επιφυλάξουν διαφορετική μεταχείριση σε μία ελληνική τράπεζα και δη κρατική.
Αλλωστε όπως πρόσφατα συνέβη με τη Citibank, οι ξένες τράπεζες φαίνεται ότι επιδιώκουν τη συρρίκνωση των εργασιών τους στην Ελλάδα, παρά την ανάπτυξή τους.
Και τούτο γιατί παρόλο που η απαξίωση των τραπεζικών μετοχών θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ευκαιρία για την επέκταση στην ελληνική αγορά, η επιφυλακτικότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οι ξένοι τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας τούς απομακρύνει από την ελληνική αγορά.
Το ενδεχόμενο η ύφεση να παραταθεί επί μακρόν δεν προοιωνίζεται αύξηση των χορηγήσεων και ελκυστικά κέρδη.