Κύμα αποφυγής των νέων τεκμηρίων!!!

ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ Ι.Χ. μεγάλου κυβισμού ετοιμάζονται και πάλι να καταθέσουν πινακίδες. Οσοι έχουν μεγάλα ακίνητα ψάχνουν φιλικά ή συγγενικά πρόσωπα για να τα ενοικιάσουν. Αλλοι δηλώνουν την κύρια κατοικία τους ως εξοχική με στόχο να απαλλαγούν από ένα μέρος του τεκμηρίου, ενώ οι πιο «ψαγμένοι» απευθύνονται σε ειδικούς για να προχωρήσουν στη σύσταση εταιρειών real estate προκειμένου να μεταβιβάσουν βίλες και πολυτελή διαμερίσματα ή περάσουν τα τζιπ σε εταιρείες.

Στις ταβέρνες και στα εστιατόρια αρχίζει να γιγαντώνεται το κίνημα του «δεν κόβω απόδειξη» πριν καν επιβληθεί ο νέος αυξημένος ΦΠΑ. Οσο για τους κατόχους δελτίου παροχής υπηρεσιών, απευθύνονται κατά εκατοντάδες στους λογιστές προκειμένου να «κλείσουν» βιβλία και στοιχεία και να απαλλαγούν από το χαράτσι του 500άρικου.
Η κυβερνητική δράση με το μεσοπρόθεσμο φέρνει την αντίδραση, η οποία άλλοτε είναι απολύτως νόμιμη (ή νομότυπη) και άλλοτε παράνομη. Η σπουδή του υπουργείου Οικονομικών να επιβάλει τα μέτρα χωρίς προηγουμένως να φροντίσει να κλείσει «παράθυρα», κινητοποιεί τους φορολογούμενους και όσους τους συμβουλεύουν. Προς το παρόν, έχουν επινοηθεί τα ακόλουθα «κόλπα»:
*Οσοι είχαν εκδώσει δελτίο παροχής υπηρεσιών το οποίο κρατούσαν ανενεργό, σπεύδουν τώρα στις εφορίες για να «κλείσουν» τα βιβλία. Ο λόγος; Να αποφύγουν το ετήσιο χαράτσι των 500 ευρώ. Το 300άρι για το 2010 δεν μπορούν να το γλιτώσουν. Επίσης, του χρόνου θα πληρώσουν μια αναλογία για το χρονικό διάστημα που έχει ήδη περάσει το 2011 (το τέλος επιτηδεύματος ανέρχεται στα 500 ευρώ ετησίως).
Αν όμως έχει γίνει διακοπή εργασιών κατά τη διάρκεια της χρονιάς, τότε ο φορολογούμενος πληρώνει αναλογία για το χρονικό διάστημα κατά το οποίο κράτησε το δελτίο παροχής υπηρεσιών ενεργό). Για τη διακοπή εργασιών απαιτείται η υποβολή σχετικής δήλωσης (έντυπο Μ4) στην εφορία. Η διαδικασία δεν είναι πάντοτε απλή, καθώς ο φορολογούμενος εκτός από το τμήμα μητρώου θα κληθεί να περάσει από το τμήμα ελέγχου, τον ΦΠΑ, το εισόδημα κ.λπ.
Ως κύρια κατοικία
*Ιδιοκτήτες δύο ακινήτων στην ίδια πόλη, δηλώνουν ως κύρια κατοικία το μικρότερο ακίνητο. Κι αυτό διότι το δεύτερο εμφανίζεται ως δευτερεύουσα κατοικία και έχει έκπτωση 50% στο τεκμήριο. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα: ιδιοκτήτης μονοκατοικίας στην Εκάλη διαθέτει και ένα διαμέρισμα 60 τετραγωνικών μέτρων στο Κερατσίνι. Η μονοκατοικία στην Εκάλη «βγάζει» τεκμήριο 50.000 ευρώ τον χρόνο και το διαμέρισμα 4.000 ευρώ. Αν δηλωθούν τα ακίνητα αντίστροφα (δηλαδή η μονοκατοικία να εμφανιστεί ως δευτερεύουσα κατοικία), το τεκμήριο μπορεί να μειωθεί από τις 54.000 στις 33.000 ευρώ. Η δεύτερη «συνταγή» ακολουθείται από μεγαλοϊδιοκτήτες. Προχωρούν στη σύσταση εταιρείας ακίνητης περιουσίας, στην οποία και μεταβιβάζουν τα ακριβά και πολυτελή ακίνητα. Με αυτό τον τρόπο απαλλάσσονται από το τεκμήριο αλλά και εξασφαλίζουν και τη μελλοντική μεταβίβαση στα παιδιά τους χωρίς υψηλό κόστος (αυτό γίνεται διότι αλλάζουν χέρια οι μετοχές και όχι το ακίνητο).
Υπάρχει και ένα τρίτο «κόλπο». Ο ιδιοκτήτης ενός ακινήτου με υψηλό τεκμήριο μπορεί να δηλώσει ότι το ενοικιάζει σε ένα φιλικό ή συγγενικό πρόσωπο. Ναι μεν θα κληθεί να πληρώσει φόρο εισοδήματος για το ενοίκιο, ωστόσο θα αποφύγει την επιβάρυνση από το τεκμήριο. Παράδειγμα: Διαμέρισμα 250 τετραγωνικών βγάζει τεκμήριο 30.000 ευρώ, το οποίο ο ιδιοκτήτης του δεν μπορεί να καλύψει.
Αντί λοιπόν να επιβαρυνθεί με το τεκμήριο, δηλώνει ότι ενοικιάζει το συγκεκριμένο διαμέρισμα έναντι 1.000 ευρώ τον μήνα ή 12.000 ευρώ τον χρόνο. Θα πληρώσει φόρο εισοδήματος για τα 12.000 ευρώ και όχι για τα 30.000 ευρώ, όπως θα συνέβαινε αν φορτωνόταν με το τεκμήριο του συγκεκριμένου διαμερίσματος.