ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ :
άλλο μέγεθος δεν μπορεί να αποδώσει πιο πειστικά τις δραματικές επιπτώσεις που έχει στην απασχόληση η διαδικασία αποεπένδυσης που κλιμακώνεται στη χώρα τα τρία τελευταία χρόνια, από αυτή τη διαπίστωση στην οποία καταλήγει η έκθεση του ΙΝΕ ΓΣΕΕ μετά την επεξεργασία των στοιχείων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.Η ανεργία που τρέχει με ποσοστό 16% έχει ξεπεράσει προ πολλού το υψηλότερο σημείο της μεταπολιτευτικής περιόδου ( 12% το 1999) και σύμφωνα με το ΙΝΕ μέχρι τα τέλη του 2012 είναι πιθανό να υπερβεί τα ιστορικά υψηλά μεταπολεμικά επίπεδα του 1961, φτάνοντας ακόμη και πάνω από το 20%. Είναι το μείζον κοινωνικό πρόβλημα, αφού σε κάθε 5 εργαζόμενους αντιστοιχεί ένας άνεργος και σε κάθε 10 άτομα εργάσιμης ηλικίας (15 έως 64 ετών) ο ένας είναι εκτός εργασίας.Αιμορραγία Η επιστροφή των ακαθάριστων πάγιων επενδύσεων στα επίπεδα του 1998 είχε δραματικές επιπτώσεις στον αριθμό των απασχολουμένων οι οποίοι μειώθηκαν κατά 341.200. Ολες οι κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένων και των εργοδοτών εμφανίζουν μείωση, αλλά στη μισθωτή εργασία η πτώση είναι δραματική, αφού στην πλειοψηφία των θέσεων που χάθηκαν (243.800) καταλαμβάνονταν από μισθωτούς. Κι από τους μισθωτούς που έχασαν την εργασία τους, το 80% ήταν άνδρες. Από τους 10 απασχολούμενους που έχασαν τη δουλειά τους οι 6 είναι άνδρες (156.200 άνδρες έναντι 75.000 γυναικών). Το ποσοστό των απασχολούμενων ανδρών αυξάνεται μόνο στη μερική απασχόληση ιδιαίτερα για τους άνω των 30 ετών (συν 18.300 άτομα), ενώ οι γυναίκες μειώθηκαν (μείον 16.372). Αξίζει να σημειωθεί ότι το 57,1% των μερικώς απασχολουμένων καταλαμβάνεται από άνδρες που αναζητούσαν πλήρη απασχόληση.Ωστόσο, η αύξηση της ανεργίας την τελευταία τριετία δεν προέρχεται μόνο από την μείωση της απασχόλησης, τη διαδικασία απαξίωσης του παραγωγικού κεφαλαίου και τις απολύσεις. Οπως σωστά διαπιστώνεται στην έκθεση του ΙΝΕ ο αριθμός των ανέργων αυξάνεται διότι μεταβάλλεται και το εργατικό δυναμικό. Η αύξηση του εργατικού δυναμικού αντιστοιχεί σε 120.000 περισσότερα άτομα που αναζητούν μια θέση εργασίας ασκώντας, πρόσθετη πίεση σε μια αγορά που δεν διαθέτει προσφορά. Μάλιστα η αύξηση (κατά 2,4%) του εργατικού δυναμικού προκαλεί ιδιαίτερο προβληματισμό εάν συγκριθεί με τη χρονική περίοδο 2004-2008 όταν «οι αυξήσεις του εργατικού δυναμικού ήταν σχετικά μειωμένες σε σύγκριση με τις αυξήσεις της απασχόλησης».Η διαπίστωση αυτή στην έκθεση του ΙΝΕ έχει ιδιαίτερη σημασία διότι αποδεικνύει ότι στο προ κρίσης παρελθόν, τμήμα του πληθυσμού κάλυπτε τις βιοποριστικές ανάγκες είτε μέσω του εύκολου τραπεζικού δανεισμού, είτε μέσω των πολλών επιλογών που παρείχε η παραοικονομία. Καθώς, όμως αυτές οι εναλλακτικές πηγές άντλησης εισοδήματος στερεύουν και η διαδικασία εσωτερικής υποτίμησης οδηγεί σε μείωση μισθών, δεν μένει άλλη λύση από την αναζήτηση εργασίας από όλα, σχεδόν, τα μέλη της οικογένειας. Μόνο που τώρα η ένταξη στην αγορά εργασίας γίνεται σε χειρότερες συνθήκες αφού οι νεοεισερχόμενοι – αν και έως χθες δεν ένιωθαν την ανάγκη να εκτεθούν εργασιακά-πρέπει να ανταγωνιστούν τους ήδη απολυμένους.Ανεργοι άνω των 30 ετών Αλλωστε οι απολυμένοι που έχουν ήδη οικογενειακές, τραπεζικές και άλλες υποχρεώσεις, βαδίζοντας προς τη μέση ηλικία βρίσκονται στον πυρήνα του προβλήματος της ανεργίας. Για το 2011 οι άνεργοι που είχαν εργαστεί στο παρελθόν και αναζητούν μια θέση αποτελούν το 72,2% του συνόλου των ανέργων και ανέρχονται σε 611.780 (σε σύνολο περίπου 800.000 ανέργων), με ηλικίες που κυμαίνονται μεταξύ 30 έως 44 ετών. Ηδη 7 στους 10 νέους ανέργους είναι άνω των 30 ετών, γεγονός που συνδέεται και με τον αυξημένο ρόλο που παίζει η αναζήτηση μισθού για την εξυπηρέτηση των οικογενειακών βαρών που συνήθως έχουν οι άνθρωποι σε αυτήν την ηλικία. Επίσης, οι άνω των 30 ετών αυξάνονται αλματωδώς και μεταξύ των μακροχρονίως ανέργων προσθέτοντας 108.000 άτομα μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2011.
Ρεπορτάζ : Χριστίνα Κοψίνη
(από την Καθημερινή της Κυριακής)
.jpg)
.jpg)
