Τι αλλάζει στους μισθούς σε ΔΕΚΟ και ιδιωτικό τομέα

Ενα 24ωρο μετά την πρόκληση που απηύθυνε στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, καλώντας τους «να ρίξουν την κυβέρνηση αν πιστεύουν ότι είναι αναποτελεσματική ή δεν έχει το ηθικό υπόβαθρο», ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλος, εμφανίστηκε χθες από τη Βουλή πρόθυμος να επιφέρει θετικές αλλαγές στο πολυνομοσχέδιο για τη θεσμοθέτηση του νέου μισθολογίου και την κατάργηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων.

Παρ' όλα αυτά, δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει δραματικά «χωρίς το νομοσχέδιο, να είστε βέβαιοι, ότι δεν μπορεί να καταρτιστεί και κυρίως δεν μπορεί να εκτελεστεί ο Προϋπολογισμός του 2012». Σύμφωνα με πληροφορίες, νέα φόρμουλα για τις μειώσεις των μισθών στις ΔΕΚΟ και τις υπό κρατικό έλεγχο τράπεζες αναζητεί η κυβέρνηση υπό την πίεση των βουλευτών και των συνδικαλιστών του κυβερνώντος κόμματος που αντιδρούν έντονα στο ενδεχόμενο μιας ευθείας παρέμβασης στις συγκεκριμένες συμβάσεις.
Εναλλακτικό σενάριο
Η διαδικασία της μείωσης των αποδοχών των εργαζομένων στις τράπεζες που έχει συμμετοχή το Δημόσιο καθώς και στις ΔΕΚΟ θα «κλειδώσει» σήμερα με εναλλακτικό σενάριο τη μείωση κατά 35% του μισθολογικού κόστους (με ευθύνη των διοικήσεων) αντί της νομοθετικής επιβολής μέσου μισθού στα 1.900 ευρώ ή της επέκτασης του Ενιαίου Μισθολογίου που θα ισχύσει στο Δημόσιο. Σε κυβερνητικό επίπεδο συζητούνται, ακόμη δύο αλλαγές για τις συμβάσεις (άρθρο 37 του πολυνομοσχεδίου).
Η πρώτη προβλέπει το «πάγωμα» της επέκτασης των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων έως τις 31/12/2014 (και όχι έως τις 31/12/2013) και η δεύτερη την παραχώρηση δικαιώματος υπογραφής επιχειρησιακών συμβάσεων και στις πολύ μικρές επιχειρήσεις ώστε να μη βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση έναντι των μεγαλύτερων. Η προωθούμενη νέα ρύθμιση προβλέπει τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης και υπογραφής συμβάσεων ανάμεσα στον εργοδότη και τα 3/5 των εργαζομένων ανεξαρτήτως του αριθμού των απασχολουμένων στην επιχείρηση (δηλ. και κάτω των 10 ατόμων όπως προβλέπει ο 1264/82).
Δίχτυ ασφαλείας
Καμία σύμβαση δεν θα μπορεί να προβλέπει δυσμενέστερους όρους από την ΕΓΣΣΕ ενώ δίχτυ ασφαλείας θα είναι τα όρια των κατώτατων μισθών. Αντιδράσεις υπάρχουν, τέλος, για την κατάργηση της ευνοϊκότερης για τον εργαζόμενο σύμβασης σε περίπτωση συρροής που προβλέπει το πολυνομοσχέδιο. Το θέμα αυτό, ωστόσο, έχει «κλείσει» και δεν αλλάζει καθώς αποτελεί βασικό όρο της συμφωνίας με την τρόικα.
Ο υπουργός Οικονομικών προανήγγειλε αλλαγές, μηδενικού δημοσιονομικού κόστους που «θα αποκαθιστούν το αίσθημα ότι έχουν αδικηθεί ειδικές κατηγορίες εργαζομένων», σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι «είναι δυνατόν να μην τιμήσουμε τους προσοντούχους υπαλλήλους, τους διδάκτορες, τους κατόχους μεταπτυχιακών διπλωμάτων, τους αποφοίτους της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης; Είναι δυνατόν να έχουμε αδικίες σε σχέση με τους υπηρετούντες και τους μελλοντικούς υπαλλήλους;».
Αναφορικά με την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας διερωτήθηκε: «Ποιος μιλάει άραγε εξ ονόματος των 800.000 ανέργων;» και συμπλήρωσε ότι το 2011, μέχρι στιγμής, έχουν υπογραφεί 33 συμβάσεις, από τις οποίες, οι 22 είναι ομοιοεπαγγελματικές και οι 9 θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι είναι κλαδικές.


ΠΗΓΗ