Του Δημήτρη Δελεβέγκου
Τον περασμένο Μάρτιο το Δημόσιο, μέσω του νόμου για την εξυγίανση των εταιρειών αστικών συγκοινωνιών Αττικής, προχώρησε στη διαγραφή των χρεών-ύψους 2,8 δισ.- που αυτές είχαν έναντι του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων. Αυτή τη φορά το Δημόσιο, μέσω διάταξης που προστέθηκε στο πολυνομοσχέδιο, διαγράφει ό,τι χρωστά στις ΔΕΚΟ αστικών συγκοινωνιών.
Κι ενώ η πρώτη απόφαση οδηγεί στην αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος, η «σεισάχθεια» που αποφάσισε το Δημόσιο για τον «εαυτό» του έναντι του ΟΑΣΑ θα προκαλέσει νέες οικονομικές περιπέτειες στις αστικές συγκοινωνίες, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς.
Ουσιαστικά από το 2011 το Δημόσιο έπαψε να χορηγεί εγγυήσεις για να καλύπτει η ΔΕΚΟ τις δαπάνες λειτουργίας της μέσω δανεισμού. Οι εγγυήσεις δηλαδή του Δημοσίου, έδωσαν από το 2011 τη θέση τους στην έκτακτη κρατική επιχορήγηση.
Πλέον, βάσει της τροπολογίας, τα ποσά που έχουν καταβληθεί στον ΟΑΣΑ συμψηφίζονται με τις απαιτήσεις των θυγατρικών του εταιρειών ΣΤΑΣΥ (Μετρό, τραμ, ΗΣΑΠ) και ΟΣΥ (ΕΘΕΛ, ΗΛΠΑΠ) από το ελληνικό Δημόσιο.
Λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά: Οι επιχορηγήσεις του Δημόσιου στις εταιρείες αστικών συγκοινωνιών είναι πολύ μικρότερες σε σχέση με τις οφειλές του προς αυτές. Με άλλα λόγια, μέχρι να προστεθεί η σχετική ρύθμιση στο πολυνομοσχέδιο, η οικονομική διεύθυνση του ΟΑΣΑ υπολόγιζε ότι έχει λαμβάνειν από το Δημόσιο, περίπου 62 εκατομμύρια ευρώ μόνο για το 2011.
Την ίδια στιγμή, συνδικαλιστές του ΟΑΣΑ, επικαλούμενοι συγκεκριμένες αποφάσεις, υποστηρίζουν ότι οι συσσωρευμένες οφειλές του Δημοσίου προς τις αστικές συγκοινωνίες ξεπερνούν το μισό δισεκατομμύριο ευρώ.
Η μερίδα του λέοντος προέρχεται από τα υπουργεία Παιδείας, Υγείας και Εργασίας, ενώ μεγάλα ποσά οφείλονται από τα υπουργεία Πολιτισμού, Ναυτιλίας, Εθνικής Άμυνας, Εργασίας και Δημόσιας Τάξης.
Ο ΟΑΣΑ θα έπρεπε να εισπράττει τη διαφορά του μειωμένου εισιτηρίου που προσφέρει σε μαθητές, άτομα με προβλήματα υγείας, ανέργους, στρατεύσιμους κτλ, ωστόσο, όπως αποδεικνύουν οι αριθμοί, αυτό μόνο σε πολύ μικρό βαθμό ίσχυσε. Έτσι από την έναρξη ισχύος του πολυνομοσχεδίου, ο ΟΑΣΑ δεν θα μπορεί να διεκδικήσει τα ποσά που του χρωστάει το Δημόσιο και κατά συνέπεια τίθεται εν αμφιβόλω η συνέχιση των κοινωνικών παροχών.
Αλχημείες
Παράγοντες των μεταφορών αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι το Δημόσιο κατέφυγε για μία ακόμη φορά την πρακτική του «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει».
Το κράτος επιδοτούσε τον οργανισμό από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, σύμφωνα με το νόμο 2669/1998. Ελλείψει χρημάτων το κράτος αποφάσισε να «σπρώξει» τον ΟΑΣΑ στις αγορές για δανεικά με εγγύηση Δημοσίου. Και όταν το Δημόσιο δεν ήταν σε θέση να χορηγεί εγγύηση, αποφασίστηκε η επιστροφή στο μοντέλο της επιχορήγησης. Σήμερα που τα κρατικά ταμεία είναι άδεια, με νομοθετική ρύθμιση -που καταργεί τις προηγούμενες- το κρατικό χρέος προς τις συγκοινωνίες διαγράφεται...
Κι ενώ η πρώτη απόφαση οδηγεί στην αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος, η «σεισάχθεια» που αποφάσισε το Δημόσιο για τον «εαυτό» του έναντι του ΟΑΣΑ θα προκαλέσει νέες οικονομικές περιπέτειες στις αστικές συγκοινωνίες, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς.
Ουσιαστικά από το 2011 το Δημόσιο έπαψε να χορηγεί εγγυήσεις για να καλύπτει η ΔΕΚΟ τις δαπάνες λειτουργίας της μέσω δανεισμού. Οι εγγυήσεις δηλαδή του Δημοσίου, έδωσαν από το 2011 τη θέση τους στην έκτακτη κρατική επιχορήγηση.
Πλέον, βάσει της τροπολογίας, τα ποσά που έχουν καταβληθεί στον ΟΑΣΑ συμψηφίζονται με τις απαιτήσεις των θυγατρικών του εταιρειών ΣΤΑΣΥ (Μετρό, τραμ, ΗΣΑΠ) και ΟΣΥ (ΕΘΕΛ, ΗΛΠΑΠ) από το ελληνικό Δημόσιο.
Λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά: Οι επιχορηγήσεις του Δημόσιου στις εταιρείες αστικών συγκοινωνιών είναι πολύ μικρότερες σε σχέση με τις οφειλές του προς αυτές. Με άλλα λόγια, μέχρι να προστεθεί η σχετική ρύθμιση στο πολυνομοσχέδιο, η οικονομική διεύθυνση του ΟΑΣΑ υπολόγιζε ότι έχει λαμβάνειν από το Δημόσιο, περίπου 62 εκατομμύρια ευρώ μόνο για το 2011.
Την ίδια στιγμή, συνδικαλιστές του ΟΑΣΑ, επικαλούμενοι συγκεκριμένες αποφάσεις, υποστηρίζουν ότι οι συσσωρευμένες οφειλές του Δημοσίου προς τις αστικές συγκοινωνίες ξεπερνούν το μισό δισεκατομμύριο ευρώ.
Η μερίδα του λέοντος προέρχεται από τα υπουργεία Παιδείας, Υγείας και Εργασίας, ενώ μεγάλα ποσά οφείλονται από τα υπουργεία Πολιτισμού, Ναυτιλίας, Εθνικής Άμυνας, Εργασίας και Δημόσιας Τάξης.
Ο ΟΑΣΑ θα έπρεπε να εισπράττει τη διαφορά του μειωμένου εισιτηρίου που προσφέρει σε μαθητές, άτομα με προβλήματα υγείας, ανέργους, στρατεύσιμους κτλ, ωστόσο, όπως αποδεικνύουν οι αριθμοί, αυτό μόνο σε πολύ μικρό βαθμό ίσχυσε. Έτσι από την έναρξη ισχύος του πολυνομοσχεδίου, ο ΟΑΣΑ δεν θα μπορεί να διεκδικήσει τα ποσά που του χρωστάει το Δημόσιο και κατά συνέπεια τίθεται εν αμφιβόλω η συνέχιση των κοινωνικών παροχών.
Αλχημείες
Παράγοντες των μεταφορών αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι το Δημόσιο κατέφυγε για μία ακόμη φορά την πρακτική του «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει».
Το κράτος επιδοτούσε τον οργανισμό από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, σύμφωνα με το νόμο 2669/1998. Ελλείψει χρημάτων το κράτος αποφάσισε να «σπρώξει» τον ΟΑΣΑ στις αγορές για δανεικά με εγγύηση Δημοσίου. Και όταν το Δημόσιο δεν ήταν σε θέση να χορηγεί εγγύηση, αποφασίστηκε η επιστροφή στο μοντέλο της επιχορήγησης. Σήμερα που τα κρατικά ταμεία είναι άδεια, με νομοθετική ρύθμιση -που καταργεί τις προηγούμενες- το κρατικό χρέος προς τις συγκοινωνίες διαγράφεται...