Η υποτίμηση της αμοιβής της εργασίας ως και 50% και η αποδόμηση της πυραμίδας των συλλογικών συμβάσεων συνθέτουν τα σκληρότερα μέτρα που ελήφθησαν στη χώρα μας την τελευταία πεντηκονταετία.
Με τα μέτρα οι ανειδίκευτοι εργαζόμενοι χάνουν τρεις μισθούς ετησίως, οι αμειβόμενοι με κλαδικές συμβάσεις θα απολέσουν ως και τον μισό μηνιαίο μισθό τους, ενώ το εργατικό δίκαιο για τις συλλογικές συμβάσεις επανέρχεται στη δεκαετία του 1950.
«Με τα μέτρα υποχωρεί το συλλογικό δίκαιο και προτάσσονται η ατομική διαπραγμάτευση και η ατομική σύμβαση εργασίας» τονίζει μιλώντας στο «Βήμα» στέλεχος της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας.
Ωστόσο η διαπραγμάτευση σε ατομικό επίπεδο καταλήγει πάντα υπέρ του «ισχυρότερου μέρους», το οποίο στην προκειμένη περίπτωση είναι η εργοδοτική πλευρά.
Με την εφαρμογή των μέτρων επέρχεται άμεσα η ανατροπή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ενώ σε 15 μήνες το αργότερο ανατρέπεται και το σύνολο των κλαδικών συμβάσεων, συμπιέζοντας τους μισθούς προς τα κατώτατα όρια.
Αλλά ας δούμε την ανάλυση των μέτρων και τις επιπτώσεις τους στην αγορά εργασίας. Κατ' αρχάς η λεγόμενη «σωτηρία του 13ου και του 14ου μισθού» αποτελεί «αυταπάτη» εφόσον μπει σε αντιδιαστολή με το ποσοστό της μείωσης του κατώτατου μισθού. Συγκεκριμένα, με την εφαρμογή του 22% «χάνονται» περίπου τρεις μισθοί σε ετήσια βάση, ενώ με την κατάργηση των «δώρων» η απώλεια θα ήταν δύο μισθοί.
Τελικώς, με το νέο μνημόνιο οι κατώτατες αμοιβές μειώνονται κατά 22%. Μείωση που ισχύει για το σύνολο των αμειβομένων με βάση την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, περίπου το 15% των απασχολουμένων.
Ταυτοχρόνως η μείωση αυτή συμπαρασύρει τους υψηλότερους μισθούς προς τα κάτω. Αυτό γίνεται με την επόμενη πρόβλεψη του μνημονίου. Συγκεκριμένα αναφέρεται ρητώς ότι οι συμβάσεις που είναι σε ισχύ θα λήξουν υποχρεωτικά σε ένα έτος, ήτοι τον Φεβρουάριο του 2013. Ακολούθως σε τρεις μήνες - όσο είναι πλέον ο χρόνος ισχύος της μετενέργειας -, εφόσον δεν υπάρξει άλλη σύμβαση, τότε η διαπραγμάτευση θα γίνεται σε ατομικό επίπεδο με βάση αποδοχών τον μισθό της ΕΓΣΕΕ.
Επιπροσθέτως διατηρούνται μόνο τα γενικά επιδόματα θέσης, παιδιών, εκπαίδευσης και επικινδυνότητας.
Ως εκ τούτου οι συμβάσεις περίπου 2 εκατομμυρίων εργαζομένων βρίσκονται στον αέρα, καθώς οι κλαδικές συμβάσεις τους είτε έχουν λήξει είτε θα λήξουν «υποχρεωτικά» σε ένα έτος και θα εξαναγκαστούν να επαναδιαπραγματευθούν σε ατομικό επίπεδο ή επιχειρησιακό επίπεδο τη μείωση των αμοιβών τους στα όρια των κατώτατων μισθών.
Ταυτοχρόνως η τρόικα ζητεί και νέα μείωση των κατώτατων ορίων ως τον Ιούλιο ώστε να... ευθυγραμμιστούν με τις ανταγωνιστικές χώρες. Ως εκ τούτου ορατό είναι το ενδεχόμενο ο κατώτατος μισθός να φθάσει τα 566 ευρώ του αντίστοιχου μισθού της Πορτογαλίας.
Οι βασικότερες ρυθμίσεις του νέου μνημονίου περιλαμβάνουν τα εξής:
1. Μείωση κατά 22% του κατώτατου μισθού της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Η μείωση για τους νέους κάτω των 25 ετών θα είναι 32%.
2. Παγώνουν οι αυξήσεις μισθών για όσο διάστημα διαρκεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα, ενώ παγώνουν και οι ωριμάνσεις ώσπου να πέσει η ανεργία κάτω από το 10%.
3. Η μέγιστη διάρκεια των συλλογικών συμβάσεων εργασίας είναι τα τρία χρόνια. Οι ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις λήγουν το αργότερο μέσα σε έναν χρόνο.
4. Ο χρόνος της μετενέργειας πέφτει από τους έξι στους τρεις μήνες.
5. Μετά τη λήξη της μετενέργειας και αν δεν υπάρξει νέα συλλογική σύμβαση, ως βάση υπολογισμού θεωρείται ο βασικός μισθός της συλλογικής σύμβασης. Πηγές του υπουργείου Εργασίας διαβεβαίωναν πως πρόκειται για τον μισθό της κλαδικής σύμβασης και όχι της εθνικής συλλογικής.
6. Τα μόνα επιδόματα που διατηρούνται είναι τα θέσης, παιδιών, εκπαίδευσης και επικινδυνότητας. Στον αέρα είναι το επίδομα γάμου, για το οποίο το υπουργείο Εργασίας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να συμπεριληφθεί στην τελική ρύθμιση.
7. Η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας καταργείται και πλέον θα απαιτείται η σύμφωνη γνώμη και των δύο πλευρών (εργοδοτών και εργαζομένων).
8. Περικόπτονται τα κοινωνικά επιδόματα και καθιερώνονται εισοδηματικά κριτήρια για τη χορήγησή τους.
9. Μονιμότητα ΔΕΚΟ. Καταργείται η μονιμότητα σε όλες τις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες.
ΠΗΓΗ
Με τα μέτρα οι ανειδίκευτοι εργαζόμενοι χάνουν τρεις μισθούς ετησίως, οι αμειβόμενοι με κλαδικές συμβάσεις θα απολέσουν ως και τον μισό μηνιαίο μισθό τους, ενώ το εργατικό δίκαιο για τις συλλογικές συμβάσεις επανέρχεται στη δεκαετία του 1950.
«Με τα μέτρα υποχωρεί το συλλογικό δίκαιο και προτάσσονται η ατομική διαπραγμάτευση και η ατομική σύμβαση εργασίας» τονίζει μιλώντας στο «Βήμα» στέλεχος της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας.
Ωστόσο η διαπραγμάτευση σε ατομικό επίπεδο καταλήγει πάντα υπέρ του «ισχυρότερου μέρους», το οποίο στην προκειμένη περίπτωση είναι η εργοδοτική πλευρά.
Με την εφαρμογή των μέτρων επέρχεται άμεσα η ανατροπή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ενώ σε 15 μήνες το αργότερο ανατρέπεται και το σύνολο των κλαδικών συμβάσεων, συμπιέζοντας τους μισθούς προς τα κατώτατα όρια.
Αλλά ας δούμε την ανάλυση των μέτρων και τις επιπτώσεις τους στην αγορά εργασίας. Κατ' αρχάς η λεγόμενη «σωτηρία του 13ου και του 14ου μισθού» αποτελεί «αυταπάτη» εφόσον μπει σε αντιδιαστολή με το ποσοστό της μείωσης του κατώτατου μισθού. Συγκεκριμένα, με την εφαρμογή του 22% «χάνονται» περίπου τρεις μισθοί σε ετήσια βάση, ενώ με την κατάργηση των «δώρων» η απώλεια θα ήταν δύο μισθοί.
Τελικώς, με το νέο μνημόνιο οι κατώτατες αμοιβές μειώνονται κατά 22%. Μείωση που ισχύει για το σύνολο των αμειβομένων με βάση την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, περίπου το 15% των απασχολουμένων.
Ταυτοχρόνως η μείωση αυτή συμπαρασύρει τους υψηλότερους μισθούς προς τα κάτω. Αυτό γίνεται με την επόμενη πρόβλεψη του μνημονίου. Συγκεκριμένα αναφέρεται ρητώς ότι οι συμβάσεις που είναι σε ισχύ θα λήξουν υποχρεωτικά σε ένα έτος, ήτοι τον Φεβρουάριο του 2013. Ακολούθως σε τρεις μήνες - όσο είναι πλέον ο χρόνος ισχύος της μετενέργειας -, εφόσον δεν υπάρξει άλλη σύμβαση, τότε η διαπραγμάτευση θα γίνεται σε ατομικό επίπεδο με βάση αποδοχών τον μισθό της ΕΓΣΕΕ.
Επιπροσθέτως διατηρούνται μόνο τα γενικά επιδόματα θέσης, παιδιών, εκπαίδευσης και επικινδυνότητας.
Ως εκ τούτου οι συμβάσεις περίπου 2 εκατομμυρίων εργαζομένων βρίσκονται στον αέρα, καθώς οι κλαδικές συμβάσεις τους είτε έχουν λήξει είτε θα λήξουν «υποχρεωτικά» σε ένα έτος και θα εξαναγκαστούν να επαναδιαπραγματευθούν σε ατομικό επίπεδο ή επιχειρησιακό επίπεδο τη μείωση των αμοιβών τους στα όρια των κατώτατων μισθών.
Ταυτοχρόνως η τρόικα ζητεί και νέα μείωση των κατώτατων ορίων ως τον Ιούλιο ώστε να... ευθυγραμμιστούν με τις ανταγωνιστικές χώρες. Ως εκ τούτου ορατό είναι το ενδεχόμενο ο κατώτατος μισθός να φθάσει τα 566 ευρώ του αντίστοιχου μισθού της Πορτογαλίας.
Οι βασικότερες ρυθμίσεις του νέου μνημονίου περιλαμβάνουν τα εξής:
1. Μείωση κατά 22% του κατώτατου μισθού της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Η μείωση για τους νέους κάτω των 25 ετών θα είναι 32%.
2. Παγώνουν οι αυξήσεις μισθών για όσο διάστημα διαρκεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα, ενώ παγώνουν και οι ωριμάνσεις ώσπου να πέσει η ανεργία κάτω από το 10%.
3. Η μέγιστη διάρκεια των συλλογικών συμβάσεων εργασίας είναι τα τρία χρόνια. Οι ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις λήγουν το αργότερο μέσα σε έναν χρόνο.
4. Ο χρόνος της μετενέργειας πέφτει από τους έξι στους τρεις μήνες.
5. Μετά τη λήξη της μετενέργειας και αν δεν υπάρξει νέα συλλογική σύμβαση, ως βάση υπολογισμού θεωρείται ο βασικός μισθός της συλλογικής σύμβασης. Πηγές του υπουργείου Εργασίας διαβεβαίωναν πως πρόκειται για τον μισθό της κλαδικής σύμβασης και όχι της εθνικής συλλογικής.
6. Τα μόνα επιδόματα που διατηρούνται είναι τα θέσης, παιδιών, εκπαίδευσης και επικινδυνότητας. Στον αέρα είναι το επίδομα γάμου, για το οποίο το υπουργείο Εργασίας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να συμπεριληφθεί στην τελική ρύθμιση.
7. Η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας καταργείται και πλέον θα απαιτείται η σύμφωνη γνώμη και των δύο πλευρών (εργοδοτών και εργαζομένων).
8. Περικόπτονται τα κοινωνικά επιδόματα και καθιερώνονται εισοδηματικά κριτήρια για τη χορήγησή τους.
9. Μονιμότητα ΔΕΚΟ. Καταργείται η μονιμότητα σε όλες τις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες.
ΠΗΓΗ