Δεν ξέρω αν είναι στα σχέδια του κ. Χατζηδάκη, ως υπουργός μεταφορών ή αν είναι αρμοδιότητα του κ. Στουρνάρα, ως «τσάρος» της οικονομίας.
Δεν ξέρω πόσο εφαρμόσιμο είναι ένα τέτοιο μέτρο, αν «στέκει» κοινωνικά, οικονομικά ή ποιές άλλες προεκτάσεις μπορεί να έχει.
Προβληματίζομαι όμως: Γιατί δεν τοποθετούνται μηχανήματα ακύρωσης εισιτηρίων στους σταθμούς και τις στάσεις όλων των αστικών συγκοινωνιών, ώστε να εξοικονομούνται χρήματα για τον ΟΑΣΑ, την ΕΘΕΛ, το μετρό κλπ; Να μπει δηλαδή ένα σύστημα που θα συμμαζέψει όσα έχουν … χαλάσει στις αστικές συγκοινωνίες.
Αν δηλαδή εγκατασταθούν τέτοια μηχανήματα. όπως υπάρχουν σε όλες τις χώρες του κόσμου (από Λονδίνο μέχρι Κωνσταντινούπολη και από Νέα Υόρκη μέχρι το Πεκίνο) θα συγκεντρωθούν, πιστεύω, αμέσως-αμέσως χρήματα για τους μισθούς των υπαλλήλων καθώς διαβάζω ότι τα αποθέματα των μέσων σταθερής τροχιάς δεν φτάνουν ούτε για ένα - δύο μήνες.
Και ας εξεταστεί να μην είναι χάρτινα τα εισιτήρια ώστε να χρειάζεται αγορά χαρτιού, κάθε τόσο ή ανακύκλωση, αλλά πλαστικά – κάτι σαν μάρκες στο καζίνο ή πούλια στο τάβλι.
Στην Κωνσταντινούπολη έτσι είναι. Και τα μηχανήματα έχουν πολλές διαφημίσεις αποφέροντας άλλο ένα κέρδος, αφού εκατομμύρια μάτια όσων ταξιδεύουν τις βλέπουν καθημερινά. Όταν ξεκίνησε η κρίση είχε τεθεί παρόμοιο θέμα από συγκοινωνιολόγους.
Οι υπουργοί της νέας κυβέρνησης ας δουν πόσο κοστίζουν τέτοια μηχανήματα και τι οφέλη θα αποφέρουν πρώτα στους ίδιους τους εργαζόμενους και μετά για όλους μας που χρησιμοποιούμαι τις αστικές συγκοινωνίες. Θα είναι προς όφελος όλων μας. Τα «τσάμπα» τα πληρώνει όλος ο κόσμος με τα έκτακτα χαράτσια κλπ. Επαναλαμβάνω πως δεν είμαι αρμόδιος. Βάζω όμως έναν προβληματισμό προς κάθε αρμόδιο, μήπως και με μικρό έξοδο αρχίσουμε να μαζεύουμε τίποτα ψηλά για το μέλλον μας.
Αναγνώστης
ΠΗΓΗ