Χαλυβουργία: Να παρέμβει η κυβέρνηση για να δοθεί λύση

Καταιγιστικές και πολύπλευρες επιθέσεις από όλα τα τμήματα του μηχανισμού της αστικής τάξης με την κυβέρνηση να αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο αντιμετώπισαν και απέκρουσαν παλικαρίσια οι χαλυβουργοί του Ασπροπύργου, όπως κάνουν 8,5 μήνες τώρα.
Εργοδοσία, υπουργικά στελέχη, «αντικειμενικοί» δημοσιογράφοι, απεργοσπάστες, όλοι μαζί έβαλαν την περασμένη βδομάδα σε εφαρμογή ένα σχέδιο χειραγώγησης και τρομοκράτησης (όχι μόνο των χαλυβουργών αλλά συνολικά των εργαζομένων) με σκοπό, αφενός, να συκοφαντηθεί ο περήφανος αγώνας εννιά μηνών στην «Ελληνική Χαλυβουργία» και να σταλεί σήμα συνολικά στην εργατική τάξη, για να υποδουλωθεί στους μεγαλοβιομηχάνους χωρίς αντιστάσεις, αφετέρου να κλιμακωθεί η χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων και η χυδαία προπαγάνδα πως οι αγώνες κλείνουν τα εργοστάσια.
Την ίδια στιγμή, πίσω από όλη αυτήν την επίθεση έγινε τεράστια προσπάθεια να κρυφτεί πόσο πολλαπλά έχει ωφεληθεί ο μεγαλοβιομήχανος από την πολιτική που υπηρετεί την «ανταγωνιστικότητα», αλλά και να καλυφτεί η είδηση – βόμβα που αφορούσε το φορτίο της επιχείρησης από το εργοστάσιο του Βόλου στο οποίο εντοπίστηκε από τις αρχές της Ιταλίας μεγάλη ποσότητα του επικίνδυνου ραδιενεργού Καίσιου 137 και αφού στάλθηκε πίσω στο εργοστάσιο, δημιουργώντας μεγάλη αναστάτωση στους εργαζόμενους και στην τοπική κοινωνία.
Έπιασαν δουλειά οι μηχανισμοί χειραγώγησης
Η ένταση της εργοδοτικής αδιαλλαξίας όλου του προηγούμενου διαστήματος γρήγορα μετατράπηκε σε μια ύπουλη και βρώμικη επίθεση που ξεκίνησε την Τετάρτη από ιντερνετικά Μέσα (κυρίως οικονομικά) που διέδιδαν σενάρια με ανεπίσημες «πληροφορίες» – εκβιασμούς του Μάνεση, ότι κλείνει η χαλυβουργία στον Ασπρόπυργο για να πάρουν τη σκυτάλη τις επόμενες μέρες όλα τα υπόλοιπα Μέσα του αστικού Τύπου που ελέγχονται από μεγαλοεπιχειρηματίες.
Ξαφνικά και μετά από μήνες σιωπής θυμήθηκαν προκλητικά και σκόπιμα τους χαλυβουργούς και τον ηρωικό τους αγώνα για να τον σπιλώσουν με συκοφαντίες. Μέσα σε σύντομο χρόνο ξεκίνησε μια καλοσχεδιασμένη επίθεση για να χρεωθούν οι εργατικοί αγώνες τα «λουκέτα» που, ειδικά σε περίοδο καπιταλιστικής κρίσης, πολλαπλασιάζονται.
Σύσσωμοι οι μηχανισμοί χειραγώγησης της πλουτοκρατίας ωρύονταν ότι οι αγώνες οδηγούν σε κλείσιμο τις επιχειρήσεις και φταίνε για την ανεργία, καλώντας τους εργαζόμενους να αποδεχτούν την εξαθλίωσή τους. Η ένταση των εκβιασμών και της συκοφάντησης ήταν μέρος της ξεκάθαρης τακτικής, με την οποία εργοδοσία και κυβέρνηση προσπαθούν να λυγίσουν τους χαλυβουργούς, έστελναν ταυτόχρονα μηνύματα σε όλη την εργατική τάξη να δεχτούν να γίνουν οι συνθήκες δουλειάς τους κόλαση γιατί έτσι – δήθεν – δε θα πεταχτούν στην ανεργία.
Γι’ αυτό και εντέχνως επανέφεραν μια σειρά εργοστάσια που έκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια, αποσιωπώντας όμως ότι η αναρχία στην παραγωγή και η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής είναι που ανοιγοκλείνει εργοστάσια. Κρύβοντας ότι τα εργοστάσια τα κλείνει η ανελέητη «ανταγωνιστικότητα» στο κυνήγι του κεφαλαίου για εξασφάλιση και αύξηση των κερδών, η «ανταγωνιστικότητα» για την οποία αγωνιούν όλες οι δυνάμεις που στηρίζουν τον ευρωμονόδρομο, αλλά και την «κοινωνική συνοχή».
Αυτή η «ανταγωνιστικότητα» είναι που καθορίζει το πώς, το πότε και το ποια επιχείρηση θα ανοίξει ή θα συρρικνωθεί και όχι οι κοινωνικές ανάγκες για παραγωγή προϊόντων, οδηγώντας – αν αυτό κριθεί συμφέρον για την εργοδοσία – ακόμα και σε «λουκέτα».
Η πολιτική της «ανταγωνιστικότητας» είναι που έχει κλείσει μια σειρά παραγωγικές μονάδες στις οποίες δεν «κουνήθηκε φύλλο», δεν έγινε κανείς αγώνας, όπως: Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία (Λαναράς), Λιπασμάτων, Ζάχαρης, ΝΤΑΪΑΜΟΝ ΕΛΛΑΣ, ΤΡΙΟΥΜΦ, Σίσερ Πάλκο, «ΦΛΩΡΑ, Κατσέλης (Θεσσαλονίκη), «Ιντεάλ Στάνταρ», FOCO, ΣΙΔΕΝΟΡ, Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, Σόφτεξ (Δράμα), μεταλλεία Κασσάνδρας, «Μπιάνκα Παγγαίου» και ο κατάλογος είναι ατέλειωτος.
Επιπλέον, η κρίση οδηγεί σε μεγάλη καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, τσακίζει δικαιώματα, μεγαλώνει τη λύσσα με την οποία οι μεγαλοεπιχειρηματίες απαιτούν απ’ τους εργάτες να δεχτούν ένταση της εκμετάλλευσης, συρρικνώνει την παραγωγή, κλείνει εργοστάσια, αυξάνει την ανεργία.
Προκαλεί η στάση της κυβέρνησης
Ενώ, εδώ και 9 μήνες οι κυβερνήσεις προσπαθούσαν να λυγίσουν τους χαλυβουργούς για να περάσει σε όλη την εργατική τάξη ότι είναι μοιραία η εξαθλίωσή της, ο Μάνεσης εξασφάλιζε άδεια για δικό του λιμάνι μπροστά στο εργοστάσιο, επέβαλε στους εργαζόμενους στο Βόλο να εξουθενώνονται από την εντατικοποίηση με δουλειά μέσα στη φωτιά ώστε να καλύψουν την απεργοσπαστική παραγωγή, απαιτούσε μια σειρά προνόμια για να προστατεύσει τα πλούτη του, την ώρα που οι εργάτες στη «Χαλυβουργία» φορτώνονταν τη ραγδαία επιδείνωση των συνθηκών ζωής και εργασίας της τάξης τους.
Η σημερινή κυβέρνηση ξέρει ήδη ότι ο Μάνεσης έχει κερδίσει πολλά από την πολιτική που και η ίδια με αφοσίωση υπηρετεί, υπηρετώντας τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Δεν μπορεί να κάθεται και να παρατηρεί τους 380 εργάτες και τις οικογένειές τους να δέχονται τις συνέπειες της στείρας εργοδοτικής αδιαλλαξίας. Δεν μπορεί να κάθεται και να κοιτά στελέχη της να εκτοξεύουν απειλές και να ζητούν παρέμβαση εισαγγελέα και από την άλλη να εμφανίζεται ως φιλόδοξος «διαπραγματευτής που όμως νίπτει τας χείρας της. Πρέπει να πάρει θέση για να δοθεί λύση. Οι χαλυβουργοί χόρτασαν από λόγια κατανόησης, χρειάζονται πράξεις που σίγουρα μπορεί να κάνει.
Υπόμνημα με συγκεκριμένες προτάσεις
Άλλωστε, οι χαλυβουργοί και το σωματείο τους με βάση το υπόμνημα με συγκεκριμένες προτάσεις που είχε εγκριθεί από μαζική γενική συνέλευση που έγινε στις 6 Ιούλη και στάλθηκε σε εταιρεία και κυβέρνηση που οδηγεί στη εξεύρεση λύσης, ξεκίνησαν ενέργειες που αποδεικνύουν ότι μόνο αδιάλλακτοι δεν είναι.
Στο υπόμνημα ειδικότερα επισημαίνεται: «Παίρνοντας υπόψη ότι ορισμένοι από τους συναδέλφους μας έχουν παραιτηθεί ή αποχωρήσει, ότι ορισμένοι από τους συναδέλφους μας απολυμένους δε θέλουν να ξαναγυρίσουν στη δουλειά, ενώ το επόμενο διάστημα θα αποχωρήσουν και άλλοι λόγω συνταξιοδότησης, κάνουμε προς την εργοδοσία την εξής πρόταση:

• Από τους απολυμένους συναδέλφους μας να επαναπροσληφθούν αμέσως τουλάχιστον σαράντα (40) άτομα.
• Για τους υπόλοιπους απολυμένους συναδέλφους μας, θα συζητήσουμε και θα συμφωνήσουμε για τον τρόπο και το χρόνο επανόδου στην εργασία τους σε εύλογο χρονικό διάστημα. Μέχρι την επάνοδό τους δεν θα πραγματοποιηθεί καμία νέα πρόσληψη.
• Εφόσον υπάρξει μεταξύ μας συμφωνία, για την υλοποίηση των παραπάνω, θα εισηγηθούμε στη ΓΣ των μελών μας, τη διακοπή της απεργιακής κινητοποίησης και την άμεση λειτουργία του εργοστασίου.

Μάλιστα είναι ενδεικτικό ότι στο συγκεκριμένο υπόμνημα με τις προτάσεις του σωματείου δήλωσαν τη συμφωνία τους όλα τα Εργατικά Κέντρα της Αττικής: Αθήνας, Πειραιά, Ελευσίνας, Λαυρίου, Σαλαμίνας και Μεγάρων με κοινή ανακοίνωσή τους προς την εταιρεία και την κυβέρνηση και επισημαίνουν ότι συνεχίζουν να στηρίζουν τον αγώνα των χαλυβουργών, καλώντας να βρεθεί λύση με βάση τις προτάσεις αυτές.
ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης