Όσο πλησιάζει η οριστικοποίηση
των νέων αντιλαϊκών μέτρων, τόσο γίνεται φανερό ότι το μαχαίρι θα μπει
βαθύτερα σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, εφάπαξ, αλλά και σε Παιδεία,
Υγεία, Πρόνοια, επαληθεύοντας ότι δεν υπάρχει πάτος στα μέτρα σωτηρίας
του κεφαλαίου από την κρίση με πτώχευση των εργαζομένων.
Ενώ θα επιταχυνθούν οι νέες αντεργατικές ανατροπές, όπως ο καθορισμός του κατώτερου βασικού μισθού με νόμο, που σημαίνει μεροκάματα Βουλγαρίας, η πλήρης κατάργηση του 8ωρου και δουλειά για 13 ώρες τη μέρα, 6 μέρες τη βδομάδα χωρίς υπερωρία, η μείωση έως κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία, η σύνταξη στα 70, η αύξηση των 4.500 ενσήμων στα 6.000 για την εξασφάλιση της ελάχιστης σύνταξης, η κατάργηση της αποζημίωσης για την απόλυση.
Ξαναέρχεται, επομένως, στην επικαιρότητα η Πρόταση Νόμου του ΚΚΕ για την κατάργηση των μνημονίων, της δανειακής σύμβασης, του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και των εφαρμοστικών νόμων, σε συνδυασμό με την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους και τη δημιουργία πολιτικών προϋποθέσεων να πάρει ο λαός την οικονομία στα χέρια του κοινωνικοποιώντας τα μονοπώλια, να γίνει ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει.
Μόνο έτσι μπορεί να έχει αποτέλεσμα και προοπτική το λαϊκό «όχι» στα νέα μέτρα.
Με συμμετοχή στον πανεργατικό αγώνα και την αντεπίθεση διαρκείας για ριζικές ανατροπές στην εξουσία και την οικονομία.
Ενώ θα επιταχυνθούν οι νέες αντεργατικές ανατροπές, όπως ο καθορισμός του κατώτερου βασικού μισθού με νόμο, που σημαίνει μεροκάματα Βουλγαρίας, η πλήρης κατάργηση του 8ωρου και δουλειά για 13 ώρες τη μέρα, 6 μέρες τη βδομάδα χωρίς υπερωρία, η μείωση έως κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία, η σύνταξη στα 70, η αύξηση των 4.500 ενσήμων στα 6.000 για την εξασφάλιση της ελάχιστης σύνταξης, η κατάργηση της αποζημίωσης για την απόλυση.
Ξαναέρχεται, επομένως, στην επικαιρότητα η Πρόταση Νόμου του ΚΚΕ για την κατάργηση των μνημονίων, της δανειακής σύμβασης, του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και των εφαρμοστικών νόμων, σε συνδυασμό με την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους και τη δημιουργία πολιτικών προϋποθέσεων να πάρει ο λαός την οικονομία στα χέρια του κοινωνικοποιώντας τα μονοπώλια, να γίνει ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει.
Μόνο έτσι μπορεί να έχει αποτέλεσμα και προοπτική το λαϊκό «όχι» στα νέα μέτρα.
Με συμμετοχή στον πανεργατικό αγώνα και την αντεπίθεση διαρκείας για ριζικές ανατροπές στην εξουσία και την οικονομία.