ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ :
Με αφορμή τη συνέντευξη του προέδρου του σωματείου του ΗΛΠΑΠ Κώστα Νικολακόπουλου στη διαδικτυακή εκπομπή Osy Bus Drivers, μας δίδετε η ευκαιρία να παραθέσουμε στοιχεία και να πούμε ορισμένα πράγματα επί του θέματος των ΑΓΩΓΩΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ, με αποδέκτες όχι μόνο τον ίδιο αλλά και τους λοιπούς συνδικαλιστές στην Ο.ΣΥ.
Δυστυχώς η ροή της ζωντανής εκπομπής στην οποία παρευρέθηκε ο πρόεδρος του σωματείου του ΗΛΠΑΠ, δεν μας επέτρεψε την άμεση παρέμβαση στις “απαντήσεις” του…
Αναφέρουμε λοιπόν στον κύριο Νικολακόπουλο ότι η ΑΓΝΟΙΑ από πλευράς του της αποφάσεως 599/2012, η οποία και δικαιώνει τους ενάγοντες συναδέλφους του Μετρό ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ. Παρακολουθείστε τα δύο πρώτα λεπτά στο τρίτο βίντεο της συνέντευξής του για του λόγου το αληθές.
Η απόφαση λοιπόν η οποία και μας “αντιπροσωπεύει” περισσότερο είναι η 599 του 2012 του ειρηνοδικείου Αθήνας, που κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στις 10 Μαΐου 2012 (βρίσκεται αναρτημένη στο διαδίκτυο).
Σ’ αυτήν «κρίνεται απορριπτέος ο ισχυρισμός των εναγόντων (δηλαδή των εργαζομένων του Μετρό) περί εξαιρέσεως της εναγομένης ΑΜΕΛ Α.Ε (νυν ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε) από το δημόσιο τομέακαι την εφαρμογή των διατάξεων 3833/2010 και 3845/2010». (δεύτερη παράγραφος, στην έκτη σελίδα της απόφασης. Στο τέλος δε της πέμπτης και στην αρχή της έκτης σελίδα υπάρχει και το σκεπτικό της θέσης αυτής του δικαστηρίου).
Αν λοιπόν η ΑΜΕΛ Α.Ε (νυν ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε) με απόφαση του δικαστηρίου δεν εξαιρείται από το δημόσιο τομέα, η Ο.ΣΥ Α.Ε (πρών ΕΘΕΛ Α.Ε – ΗΛΠΑΠ Α.Ε) θα εξαιρεθεί;
Η δική μας άποψη είναι πως ΟΧΙ, μιας και από την ψήφιση του νόμου 3920/2011 ξεκάθαρα πλέον ονομαζόμαστε ΔΕΚΟ.
Βέβαια υπενθυμίζουμε προς όλους όσοι επικαλεσθούν ότι πριν από τον νόμο 3920/2011 η πρώην ΕΘΕΛ και ΗΛΠΑΠ ήταν επιχειρήσεις μη κρατικές ή κάτι άλλο(!!!), ας ανατρέξουν και στο νόμο 2669/98 για το πώς μπορούσαμε να χαρακτηριστούμε.
Εφόσον λοιπόν η ΑΜΕΛ Α.Ε (νυν ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε) θεωρήθηκε ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ, με την απόφαση (599/2012),το ίδιο θα ισχύσει κατά την άποψή μας και για την Ε.ΘΕ.Λ Α.Ε και τον ΗΛΠΑΠ Α.Ε (νυν Ο.ΣΥ Α.Ε).
Μετά λοιπόν από την απόφαση αυτή τίθεται το εξής ερώτημα: οι οικονομικές αξιώσεις των εργαζομένων σε αυτές τις ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ είναι διετής ή πενταετής ;
Εδώ έρχεται η απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου με αριθ. 2/2012 η οποία και :
Αίρει την αμφισβήτηση που ανέκυψε από τις αποφάσεις της Ολομελείας
του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Αρείου Πάγου ως προς την ουσιαστική συνταγματικότητα της διατάξεως του άρθρου 91 παρ. 3 του ν.δ/τος 321/1969.
Δηλαδή:
Άρθρο 91 παρ. 3 του ν.δ/τος 321/1969: «ο χρόνος παραγραφής των κατά του Δημοσίου αξιώσεων των δημοσίων υπαλλήλων, πολιτικών και στρατιωτικών, των επί σχέσει δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου μετ’ αυτού συνδεομένων εκ καθυστερουμένων αποδοχών ή άλλης πάσης φύσεως απολαυών ή αποζημιώσεων εξ αδικαιολογήτου πλουτισμού είναι δύο ετών».
Αν όλα τα παραπάνω δεν θεωρούνται στοιχεία, (που κατά την άποψή μας είναι), αλλά απλές ενδείξεις, γιατί οι εκπρόσωποί μας ΡΙΣΚΑΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΦΘΟΥΝ οι αγωγές ΟΛΩΝ των εργαζομένων για τις περικοπές από τους νόμους 3833,3845,3899 κτλ του έτους 2010, πλην των εργαζομένων που έχουν προσφύγει με την αγωγή “ΠΙΛΟΤΟ”; (αν και εφόσον βέβαια έχουν καταθέσει και τη μισθοδοσία τους οι εργαζόμενοι αυτοί, κάτι που ελπίζουμε ότι σε σύντομο διάστημα επιτέλους θα διευκρινισθεί).
Όσον αφορά τον κο Νικολακόπουλο που απαξιώνει αυτή την μορφή αγώνα του υπενθυμίζουμε ότι:
«Όταν ο κλάδος αντιστέκεται δυναμικά σε όλα τα μέτωπα, τότε είναι σαφώς πιο δύσκολο (αν όχι αδύνατο), το να τα καταφέρουν όσοι επιβουλεύονται την περιουσία του λαού και υποθηκεύουν το δικό μας μέλλον… Τόσα και τόσα μεροκάματα “προσφέραμε” και θα προσφέρουμε σε απεργιακούς αγώνες, ένα ακόμα μεροκάματο δε θα μας λυγίσει».
Υ.Γ Με τα παραπάνω στοιχεία, αγωγή για το σύνολο των εργαζομένων θα έπρεπε να κατατεθεί κατά την άποψή μας από τα σωματεία εντός του έτους 2012, (χρόνος ακόμα υπάρχει).Το κόστος της θα μπορούσε να έχει καλυφθεί από αυτά, μιας και νομική υπηρεσία διαθέτουν, αλλά και “ταμειακώς εντάξει είμαστε” ως μέλη τους, εδώ και πολλά πολλά χρόνια…
Συμπέρασμα: Πλέον ο καθένας μας έχει την ευθύνη των πράξεων του ή της απραξίας του.
