Οι απεργιακές κινητοποιήσεις στην ΕΘΕΛ (Τ543-9/2/13)

Η προοπτική, που δημιουργήθηκε με την απόφαση των εργαζομένων στα μπλε λεωφορεία (ΕΘΕΛ) για τη δημιουργία ενός νέου πυρήνα αντίδρασης και αντίστασης κατά της τροϊκανής κυβέρνησης, ένα νέο μέτωπο με μεγάλη δυναμική που γεννήθηκε με τη καταστολή και επιστράτευση των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ, έκλεισε με την αναστολή των κινητοποιήσεων μετά την ψηφοφορία στη Γενική Συνέλευση στο ΣΕΦ στις 29 Γενάρη.

Η κυβέρνηση αναστέναξε από ανακούφιση και οι γραφειοκράτες των ΠΑΣΚΕ –ΔΑΚΕ και παρατρεχάμενων πανηγύρισαν για την «επιτυχία».

Είναι όμως έτσι;

Για να κατανοήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει στην ΕΘΕΛ πρέπει να γνωρίζουμε τα εξής:

Στον χώρο δραστηριοποιούνται δυο κυρίως σωματεία

Το Συνδικάτο εργαζομένων ΕΘΕΛ ΟΑΣΑ που είναι το μεγαλύτερο και ένα από τα μεγαλύτερα πρωτοβάθμια της χώρας με 4500 μέλη.

Το σωματείο τεχνιτών με περίπου 650 μέλη.

Στο μεγάλο σωματείο που εκπροσωπεί την κίνηση (οδηγούς, σταθμάρχες, επόπτες) η πλειοψηφία στο 17μελες ΔΣ ανήκει στην ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ με 5 και 3 έδρες αντίστοιχα στηριζόμενοι από τα λεγόμενα δεκανίκια τους: την Πανεργατική (ανεξάρτητο σχήμα που προσχώρησε στην ΠΑΣΚΕ), το Όραμα (τεχνική διάσπαση της ΠΑΣΚΕ για εγκλωβισμό όσων έφευγαν απ' αυτή του πρώην πασκίτη πρόεδρου Ν. Κουλουμπαρίτση) και την ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ (διάσπαση της ΔΑΚΕ).

Αυτός ο συσχετισμός είχε σαν αποτέλεσμα για μεγάλο χρονικό διάστημα ΝΑ ΜΗΝ πραγματοποιηθεί ΟΥΤΕ ΜΙΑ Γενική Συνέλευση παρά τις προσπάθειες αριστερών και ανεξάρτητων σχημάτων που εκπροσωπούνται στο Δ. Σ. : ΔΑΣ (ΚΚΕ) 2 έδρες ΕΑΣ (επαναστατική Αριστερά-α/α-ανέντακτοι) 1 έδρα, Ανεξάρτητη Παρέμβαση (Ξεκίνημα) 1 έδρα, Ανεξάρτητοι ΟΣΥ 1 έδρα, ΣΟ 1 έδρα.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε τελευταία σχήμα με μέλη πρώην Πασκίτες κάτι που οδήγησε σε μεγάλη κόντρα με την Ανεξάρτητη Παρέμβαση που στηρίζει το ΞΕΚΙΝΗΜΑ.

Στο δεύτερο σωματείο των τεχνιτών, το μικρό σωματείο, η ΠΑΣΚΕ έχει την απόλυτη πλειοψηφία στο ΔΣ με 7 έδρες έναντι 2 της ΔΑΣ και 2 της ΔΑΚΕ.

Πως έφτασαν οι εργαζόμενοι του Συνδικάτου των οδηγών στην Γενική Συνέλευση στο Τιτάνια στις 24 /1

Είναι γεγονός ότι οι εργαζόμενοι άργησαν να μπουν στο αγώνα των μεταφορών που ξεκίνησε από τους εργαζόμενους στο ΜΕΤΡΟ.

Η εξήγηση είναι απλή. Με διάφορα ψέματα, προσχήματα και τεχνάσματα η πλειοψηφία του Δ.Σ. ΠΑΣΚΕ –ΔΑΚΕ και λοιπών παρατρεχάμενων ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΥΣΕ την σύγκληση του Δ.Σ. φοβούμενη αυτό που τελικά έγινε: Τη σύγκληση έκτακτης Γενικής Συνέλευσης

Αυτό επετεύχθητε με τον εξής τρόπο:

Κάτω από το βάρος των εξελίξεων (απεργία ΜΕΤΡΟ, διάψευση των υποσχέσεων της γραφειοκρατίας περί δήθεν εξαίρεσης από το ενιαίο μισθολόγιο, κατάργηση ΣΣΕ, ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑ 35.000.000 ΕΥΡΩ για το 2013, απειλές εργαζομένων κλπ) σύρθηκαν στην σύγκληση του ΔΣ.

Εκεί οι ΠΑΣΚΕ (5 ψήφοι) και ΔΑΚΕ (τρεις ψήφοι) κατέβασαν διαφορετικές μεταξύ τους προτάσεις, η Πανεργατική ψήφισε την πρόταση της ΠΑΣΚΕ, σύνολο 6 ψήφοι, η ΔΑΣ κατέβασε δική της πρόταση που ευτυχώς περιείχε Γενική Συνέλευση με αποτέλεσμα η ΕΑΣ να στηρίξει εξαρχής την πρόταση της ΔΑΣ όπως και οι ανεξάρτητοι, η ΑΠ να αποσύρει τη δική της πρόταση και να ψηφίσει την πρόταση της ΔΑΣ η οποία επέμενε στην πάγια τακτική του ΠΑΜΕ, την άρνηση δηλαδή μιας αναδιαμορφωμένης πρότασης.

Όπως είναι φανερό, οι παρατάξεις και τα σχήματα που ήθελαν Γενική Συνέλευση μπροστά στο δίλημμα : ψήφιση της πρότασης της ΔΑΣ ή χάνουμε τη δυνατότητα σύγκλησης Συνέλευσης, επέλεξαν το πρώτο.

Γενική Συνέλευση 24/1 στο ΤΙΤΑΝΙΑ

Εκεί οι ΠΑΣΚΕ –ΔΑΚΕ ζήτησαν εξουσιοδότηση του Δ.Σ. από την Γενική Συνέλευση για να διαχειριστούν τις όποιες αποφάσεις με προφανή στόχο τον εκφυλισμό και αναστολή οποιονδήποτε κινητοποιήσεων.

Η ΔΑΣ πρότεινε στοχευμένες (;) κινητοποιήσεις μέσα στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ.

Η ΕΑΣ πρότεινε συνεχόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις με ΓΣ στις 29 /1, πρόταση που είχε άμεση εφαρμογή λόγω της ανακοίνωσης επιστράτευσης των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ.

Η πρόταση της ΕΑΣ είχε αναδιαμορφωθεί με την ΑΠ και τους Ανεξαρτήτους συνδυασμούς και με πλαίσιο:

* Κατά της κατάργησης της ΣΣΕ

* Ανάκληση επιστράτευσης στο ΜΕΤΡΟ

Η ΔΑΣ και ΔΑΚΕ βλέποντας το αγωνιστικό κλίμα που επικρατούσε απέσυραν τις προτάσεις τους και στήριξαν την συνδιαμορφωμένη πρόταση της ΕΑΣ προτείνοντας μορφές δράσεων κάτι που έγινε αποδεκτό.

Εκεί άρχισε και η πρώτη επίθεση εκφοβισμού των εργαζομένων από την ΠΑΣΚΕ και το ΟΡΑΜΑ (Κουλουμπαρίτσης) με την απειλή της επιστράτευσης.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η νεοσύστατη παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ παρότι έχει εκλέξει γραμματεία ΔΕΝ τοποθετήθηκε καν στην ΓΣ.

Οι μέρες της απεργίας

Από την λήξη της ΓΣ στο Τιτάνια οι εργαζόμενοι κατευθύνθηκαν στα αμαξοστάσια δημιουργώντας απεργιακές περιφρουρήσεις με πολύ μεγάλη συμμετοχή στα αμαξοστάσια όπου ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ έχουν ελάχιστη δύναμη και με πολύ μικρότερη στα αμαξοστάσια που κυριαρχούν γεγονός που δείχνει τι διάθεση και τι αγώνα ήθελαν να κάνουν οι γραφειοκράτες.

Από την πρώτη στιγμή οι εργαζόμενοι αντιμετώπισαν τα εξής:

• Παπαγαλάκια των κυβερνητικών συνδικαλιστών που έσπερναν τον εκφοβισμό. Χρησιμοποιούσαν σαν επιχειρήματα την επιστράτευση, δήθεν απόλυση των επιστρατευμένων, την απειλή των ΜΑΤ που «θα μας διαλύσουν όπως διέλυσαν το ΜΕΤΡΟ» και πολλά τέτοια τεχνάσματα.
• Τις απειλές της κυβέρνησης για επιστράτευση.
• Την προβοκάτσια των καναλιών που κάθε στιγμή βομβάρδιζαν τους εργαζόμενους με αποκλειστικότητες του στυλ «αναστέλλουν την απεργία, ανύπαρκτες συνεδριάσεις ΔΣ για αναστολή, απειλές για επίταξη κλπ».
• Πλήρης αποκλεισμός κάθε μαχητικού συνδικαλιστή και προβολή των παρατρεχάμενων ΠΑΣΚΕ -ΔΑΚΕ που εκλιπαρούσαν μέσω τηλεόρασης την κυβέρνηση για διάλογο και που δήλωναν την υποταγή στο ενιαίο μισθολόγιο και στην κατάργηση της ΣΣΕ.
• « Ασκήσεις ετοιμότητας» περί δήθεν εισβολείς ΜΑΤ-ΕΚΑΜ στα αμαξοστάσια από «καλά πληροφορημένα προβοκατόρικα παπαγαλάκια».
• Σκοτεινά σημεία για την κάλυψη της απεργίας που κρίθηκε παράνομη την Κυριακή με εκτόξευση κατηγοριών από ΠΑΣΚΕ και ΔΑΣ για τις οποίες αναμένουν οι εργαζόμενοι εξηγήσεις.
• Είσοδος συνεργείων καθαρισμού για να ετοιμάσουν τα λεωφορεία για να δουλέψουν με ταυτόχρονη ενημέρωση από τα κανάλια περί αναστολής.
• Ανάκληση της απεργίας του ΗΛΠΑΠ και του σωματείου Τεχνιτών ΕΘΕΛ.
• Προσπάθεια σύγκλησης εκτάκτου ΔΣ με προφανή στόχο την αναστολή των κινητοποιήσεων με τη δικαιολογία της ενημέρωσης για την κήρυξη της απεργίας σε παράνομη (λες και δεν το ξέραμε) από ΠΑΣΚΕ -ΔΑΚΕ -ΟΡΑΜΑ- ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ, η οποία σκόνταψε στην κάθετη άρνηση των ΕΑΣ, ΔΑΣ, ΑΠ να καταστρατηγήσουν την απόφαση των εργαζομένων.

Μέσα σ αυτό το κλίμα τρομοκρατίας, απειλών και απογοήτευσης φτάσαμε στην ΓΣ στο ΣΕΦ στις 29/1

Γενική συνέλευση στο ΣΕΦ 29/1

Ήταν η μεγαλύτερη συνέλευση από το 1992. Γεμάτα καθίσματα (1500 σε αριθμό), γεμάτοι διάδρομοι και 500 εργαζόμενοι να μην μπορούν να μπουν στην αίθουσα λόγο συνωστισμού.

Η προσπάθεια για αναδιαμόρφωση κοινής αγωνιστικής πρότασης σκόνταψε στην αγκύλωση της ΔΑΣ που επέμενε στη δική της αρνούμενη πεισματικά οποιαδήποτε αναδιαμόρφωση. Το αποτέλεσμα ήταν να κατέβουν 5 προτάσεις:

• ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ-ΟΡΑΜΑ που ζητούσαν αναστολή, διάλογο, εξουσιοδότηση του ΔΣ και μια 24ωρη απεργία την Πέμπτη 31/1
• ΔΑΣ που ζητούσε αναστολή με μια 48ωρη 31/1 και 1/2 με Γενική Συνέλευση και με το γνωστό πλαίσιο
• Συνδιαμορφωμένη πρόταση της ΕΑΣ με ΑΠ και ανεξαρτήτους συνδυασμούς που ζητούσαν συνέχιση κινητοποιήσεων και ΓΣ την Παρασκευή
• Άλλες δυο προτάσεις από ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ (πιο κοντά στην κυβέρνηση απ αυτή των ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ) και ενός εργαζομένου.

ΑΞΙΟΠΕΡΙΕΡΓΟ ΠΑΛΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΚΑΜΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ. Αντίθετα τα μέλη του στήριξαν δια βοής την πρόταση της γραφειοκρατίας για κάλπη.

Κατά την ψηφοφορία με ανάταση των χεριών ο προεδρεύων της Γενικής Συνέλευσης δήλωσε αδυναμία ανακοίνωσης αποτελέσματος για τους εξής λογούς:

• Οι προτάσεις ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ κλπ με την πρόταση ΕΑΣ –ΑΠ-Ανεξάρτητων συνδυασμών είχαν σχεδόν ίδιο αριθμό ψήφων. Η πρόταση της ΔΑΣ είχε πολύ μικρό αριθμό ψήφων και ήταν εμφανέστατα τρίτη.
• Υπήρχαν εκτός αιθούσης πάνω από 400 εργαζόμενοι που δεν μπορούσαν -λόγω συνωστισμού- να ψηφίσουν.

Τότε, σε μια τελευταία προσπάθεια να μην οδηγηθούμε σε μια χρονοβόρα διαδικασία καλπών αλλά και να μην χαθεί η δυνατότητα για λήψη μιας έστω και λιγότερο μαχητικής πρότασης όπως ήταν της ΔΑΣ και το κυριότερο να μην δοθεί εξουσιοδότηση προς το Δ.Σ., η ΕΑΣ με την ΑΠ προσπάθησαν να αποσύρουν την πρόταση τους και να στηρίξουν την πρότασης της ΔΑΣ θεωρώντας ότι είναι η μοναδική λύση ενάντια στην γραφειοκρατία.

Αυτή η κίνηση θεωρήθηκε από ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ και παρατρεχάμενους σαν αντικαταστατική.

Η ΔΑΣ όχι μόνο δεν υπερασπίστηκε την πρόταση ΕΑΣ-ΑΠ που στήριξαν τη δική της, όχι μόνο δεν αντέδρασε στο χρονοβόρο στήσιμο κάλπης αλλά απεμπόλησε και τη διαδικασία των εναπομεινάντων δυο προτάσεων κατά τη δεύτερη προβλεπόμενη ψηφοφορία δηλώνοντας ότι θα σεβαστεί το πρώτο αποτέλεσμα.

Έτσι μετά από διαδικασία αρκετών ωρών, μετά από κινητοποίηση εργαζομένων ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ από την γραφειοκρατία και τη Διοίκηση (!) της ΕΘΕΛ -υπάρχουν ακούσματα περί τηλεφωνημάτων από την εργοδοσία σε εργαζόμενους να πάνε να ψηφίσουν- φτάσαμε στο εξής αποτέλεσμα:

• Αναστολή κινητοποιήσεων (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ- ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ-ΟΡΑΜΑ) 758 ψήφοι
• Συνέχιση με πιο ήπια μορφή (ΔΑΣ) 586 ψήφους
• Συνέχιση χωρίς καμιά αναστολή (ΕΑΣ-ΑΠ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΟΣΥ-ΣΟ) 428 ψήφους

Τα συμπεράσματα που βγαίνουν είναι τα εξής:

• Παρά την τρομοκρατία, την απογοήτευση για την καταστολή στο ΜΕΤΡΟ, το φόβο της επιστράτευσης, την υποτιθέμενη απόλυση 1014 εργαζόμενοι ψήφισαν συνειδητά ΥΠΕΡ της συνέχισης των κινητοποιήσεων.
• Η γραφειοκρατία έχασε στην ουσία την πλειοψηφία με 758 ψήφους.
• Η ΔΑΣ θα πρέπει να επανεξετάσει την θέση της για αναδιαμόρφωση πρότασης έτσι ώστε στην επομένη Γενική Συνέλευση να σταθούμε με μια πρόταση αγωνιστική απέναντι στην φιλοκυβερνητική συνδικαλιστική γραφειοκρατία γιατί η μόνη ελπίδα για τους εργαζόμενους είναι να πάμε ενωμένοι.
• Δημιουργήθηκε ένα μεγάλο κομμάτι εργαζομένων που φάνηκε στις περιφρουρήσεις έτοιμο να συγκρουσθεί με αγωνιστικότητα και αποφασιστικότητα.
• Η περίεργη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο των μεταφορών πιθανώς να οφείλεται στην επάνδρωσή του με πρώην στελέχη της ΠΑΣΚΕ που έχουν ήδη μπολιαστεί στην νοοτροπία της υποχώρησης, της ήττας και του ενδοτισμού.

Το μήνυμα λοιπόν δόθηκε από τους ίδιους τους εργαζόμενους που παρά την απογοήτευση για το φαινομενικά αρνητικό αποτέλεσμα δηλώνουν παρόντες σε κάθε αγωνιστική κινητοποίηση, οργισμένοι και αποφασισμένοι.

Σταύρος Μανίκας, μέλος του Δ.Σ.