Απόφαση-σταθμός του Αρείου Πάγου για το καθεστώς των απολύσεων και συνάμα κόλαφος στην πρακτική επιχειρήσεων και εργοδοτών να “ξεφορτώνονται” τους αρχαιότερους, άρα και... ακριβότερους, εργαζομένους σε περίπτωση αναδιαρθρώσεων...
Σύμφωνα με την απόφαση 31/2013 ο Άρειος Πάγος αποφαίνεται πως σε περίπτωση καταγγελίας της συμβάσεως εργασίας για οικονομικοτεχνικούς λόγους, αυτή θα καθίσταται καταχρηστική εφόσον ο εργοδότης “παραλείψει να λάβει υπόψη και να συνεκτιμήσει τα κριτήρια της αρχαιότητας, ηλικίας, οικονομικής και οικογενειακής κατάστασης του καθενός, όπως επιβάλλεται από το καθήκον προνοίας που τον βαρύνει κατά τα άρθρα 651, 657, 658, 660, σε συνδυασμό με τα άρθρα 200, 281 και 288 του Αστικού Κώδικα και επιτάσσει την απόλυση εκείνων για τους οποίους το μέτρο αυτό θα είναι λιγότερο επαχθές”.
Με δυο λόγια ο Άρειος Πάγος προτάσσει, ακόμα και σε σχέση με τα τυπικά προσόντα ενός εκάστου εργαζομένου, την αρχαιότητα και την οικογενειακή κατάσταση, επιχειρώντας να βάλει φρένο σε όσες επιχειρήσεις επιλέγουν να διώξουν εργαζόμενους με μεγαλύτερη προϋπηρεσία ή έγγαμους, προκειμένου να διατηρήσουν ή ακόμα χειρότερα να προσλάβουν στη θέση τους νεώτερους και φυσικά φτηνότερους...
ΠΗΓΗ.