Οι ατέλειωτες αμαρτίες μιας έδρας στην ελληνική βουλή…

Του Αλέξανδρου Πραντούνα

Πάνω από 17.000 ευρώ τον μήνα κοστίζει στον κρατικό προϋπολογισμό κάθε ένας βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Ελευθεροτυπία. Από αυτά, «μόνο» ο «βασικός» μισθός του βουλευτή ανέρχεται στα 5.705 ευρώ μηνιαία, ενώ με τις διάφορες (πιθανές και απίθανες) παροχές που συμπληρώνουν το εισόδημα των εθνοπατέρων το κόστος εκτινάσσεται.

Το δε εξοργιστικότερο όλων, είναι πως σε μια περίοδο που το αφορολόγητο έχει καταργηθεί και καλούνται να συνεισφέρουν με τον οβολό τους ακόμα και άνεργοι ή χαμολοσυνταξιούχοι, οι βουλευτές απολαμβάνουν πλήρη φορολογική ασυλία για το εισόδημα τους μέχρι και το ύψος των 65.000 ευρώ τον χρόνο!

Αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο (2009-2013) που το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων στο δημόσιο έχουν υποστεί πραγματική καθίζηση, που πλησιάζει το 50% σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της ΓΣΕΕ. Τα (έτσι και αλλιώς εξωφρενικά) επιδόματα και οι παροχές που λαμβάνουν οι βουλευτές έχουν μειωθεί μεν (20-25%) αλλά ας μην ξεχνάμε πως την ίδια περίοδο τα επιδόματα που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα καταργήθηκαν μαζικά και ολοκληρωτικά ή τουλάχιστον μειώθηκαν δραματικά.

Και όταν λέμε επιδόματα, ας δούμε μερικούς αριθμούς πιο συγκεκριμένα. Οι βουλευτές δικαιούνται, πέραν του «βασικού» μισθού των... 5.705 ευρώ τις ακόλουθες, ανάμεσα σε άλλες παροχές:

4.500 € για την στελέχωση των πολιτικών τους γραφείων
Επίδομα οργάνωσης γραφείου: 2.561 €

975 € το μήνα (κατά μέσο όρο και ανάλογα την περιφέρεια εκλογής) για μίσθωμα Ι.Χ.

Για τους βουλευτές της περιφέρειας 1.000 ευρώ τον μήνα επίδομα ενοικίου

Τηλεφωνική ατέλεια 667 €, αεροπορικά εισιτήρια 680 €, 300 € για την συμμετοχή στις διάφορες κοινοβουλευτικές επιτροπές (75 ευρώ ανά συνεδρίαση) κοκ

Στα παραπάνω πρέπει να προστεθούν και τα έξοδα που φορτώνουν οι εθνοπατέρες τον προϋπολογισμό της Βουλής, καθώς βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, δικαιούνται έναν επιστημονικό συνεργάτη ή τέσσερις δημοσίους υπαλλήλους ή την πρόσληψη δύο επιστημονικών συνεργατών και την απόσπαση τριών δημοσίων υπαλλήλων. Η μηνιαία επιβάρυνση του Κοινοβουλίου ανέρχεται σε περίπου 2.000-2.500 ευρώ για κάθε τέτοιο υπάλληλο.

Τα παραπάνω στοιχεία δεν μπορεί παρά να προκαλούν οργή σε κάθε έργαζόμενο, άνεργο, και νεολαίο! Πόσο μάλλον που τα ίδια κόμματα και οι ίδιοι άνθρωποι που αποφασίζουν αυτές τις εξωφρενικές παροχές έρχονται στην συνέχεια να ζητήσουν από τους χαμηλόμισθους και τους συνταξιούχους να κάνουν διαρκώς και άλλες θυσίες προκειμένου «όλοι μαζί» να... σώσουμε την πατρίδα!

Αυτά τα εξοργιστικά προνόμια για τους βουλευτές δεν εξυπηρετούν παρά δύο στόχους. Ο ένας, να παραμένουν καλοταϊσμένα τα πιστά σκυλιά του συστήματος, οι πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που διαλύουν τις ζωές μας με τον πιο κυνικό και απάνθρωπο τρόπο. Ο δεύτερος, να εκμαυλίζονται συνειδήσεις και να αποσπώνται από την πραγματική ζωή των εργαζομένων και των φτωχών όσοι από τους βουλευτές μπαίνουν αρχικά στο κοινοβούλιο έχοντας πραγματικά ως σκοπό και στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Για αυτό και η Αριστερά που θέλει να τιμάει το όνομα και την ιστορία της δεν μπορεί παρά να έχει ψηλά στην ατζέντα της, ανάμεσα στα άλλα αιτήματα της, την απαίτηση οι εκπρόσωποι των εργαζομένων και του λαού να ζουν όπως αυτούς που εκπροσωπούν – να αποζημιώνονται δηλαδή με τον μέσο μισθό ενός εργαζομένου. Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να διασφαλιστεί πως κίνητρο για την ενασχόληση με τα κοινά θα είναι η διάθεση για προσφορά και όχι η διάθεση για πλουτισμό!

ΠΗΓΗ.