Σιδηρόδρομος: 30 χρόνια έργα εκσυγχρονισμού αλλά το ηλεκτροκίνητο τρένο παραμένει άφαντο...

Για τα σιδηροδρομικά έργα έχουμε μιλήσει πολλές φορές στο παρελθόν, επανειλημμένα για την ανάγκη ολοκλήρωσης τους. Θα πρέπει να επισημάνουμε πως η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν διαθέτει υπεραστικά δρομολόγια με ηλεκτροκίνητο τρένο. Εκτός από αυτή τη θλιβερή πρωτιά έχει και το αρνητικό προνόμιο να είναι η μοναδική χώρα σε όλη την Σιδηροδρομική Ευρώπη που ο κεντρικός της σταθμός είναι ένα μόνιμο εργοτάξιο.

Τα προβλήματα του Σιδηρόδρομου είναι γνωστά και παλιά. Μέχρι σήμερα όμως δεν έχει γίνει κάποια γενναία κίνηση για να αφήσουμε πίσω αυτά τα προβλήματα και να προχωρήσουμε στον ηλεκτροκίνητο σιδηρόδρομο όπως έχουν κάνει οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης εδώ και 30 χρόνια τουλάχιστον.

Στην Ελλάδα η προσπάθεια αναβάθμισης του σιδηρόδρομου ξεκινά από την δεκαετία του 1980 αλλά 30 χρόνια μετά δεν υπάρχει ούτε ένα υπεραστικό ηλεκτροκίνητο δρομολόγιο. Το μοναδικό ηλεκτροκίνητο τμήμα της χώρας είναι από την Θεσσαλονίκη μέχρι τον Δομοκό. Αυτό το τμήμα όμως δεν είναι αρκετό για να δρομολογηθούν ηλεκτροκίνητα τρένα μιας και το τμήμα Τιθορέα-Δομοκός είναι σε κατασκευή εδώ και 15 χρόνια χωρίς να έχει ολοκληρωθεί.

Η δημοπράτηση για την οριστική ολοκλήρωση των ατελείωτων έργων και της εγκατάστασης ηλεκτροκίνησης έχει γίνει και τα έργα αναμένεται να ξεκινήσουν μέχρι το καλοκαίρι και να ολοκληρωθούν στα τέλη του 2015 ή το 2016. Σε συνδυασμό με ένα ακόμα έργο στο τμήμα Αχαρνές-Τιθορέα, ελπίζουμε πως το 2016 θα δούμε το πρώτο υπεραστικό δρομολόγιο με ηλεκτροκίνητα τρένα στο τμήμα Αθήνα-Θεσσαλονίκη.

Η ολοκλήρωση όμως του σιδηροδρομικού ΠΑΘΕ πρέπει να ολοκληρωθεί για πολλούς λόγους. Η χώρα μας έχει δαπανήσει δισεκατομμύρια ευρώ για το τμήμα Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη αλλά προς το παρόν η επένδυση αυτή δεν μπορεί να λειτουργήσει με αποτέλεσμα αυτά τα χρήματα να πηγαίνουν χαμένα και να μην επιστρέφουν στον πολίτη και το κράτος.

Η άμεση κήρυξη σε πλήρη προτεραιότητα αυτού του σχεδίου για την ολοκλήρωση του εκσυγχρονισμού του σιδηροδρομικού δικτύου που μετρά 30 χρόνια είναι απαραίτητος για να «τρέξουν» οι διαδικασίες. Σήμερα υπάρχουν ενδείξεις για χαλάρωση αυτής της πολιτικής.

Το έργο στο τμήμα Ροδοδάφνη-Ψαθόπυργος που είναι κρίσιμο για την έλευση του τρένου στην Πάτρα (το δυτικό άκρο του βασικού εθνικού μας δικτύου) παρά το γεγονός πως έχει δημοπρατηθεί από τον Μάιου του 2012 δεν έχει ακόμα υπογραφεί για να ξεκινήσει καθυστερώντας ακόμα περισσότερο τον χρόνο ολοκλήρωσης.

Επίσης δεν έχει δημοπρατηθεί το έργο-σκούπα Κιάτο-Ροδοδάφνη, έργο απολύτως απαραίτητο καθώς πέρυσι διαλύθηκαν δύο από τις βασικές εργολαβίες στο συγκεκριμένο τμήμα.

Ο Σιδηρόδρομος στην Ελλάδα κάποτε υπήρξε πολύ πιο «λαμπρός» ενώ σήμερα είναι σε μια διαρκή προσπάθεια να υπάρχει. Για να μπορέσει όμως να γίνει και πάλι ανταγωνιστικός στους αυτοκινητόδρομους και τα ΚΤΕΛ θα πρέπει να έχει μία αξιοπρεπή σύγχρονη ηλεκτροκίνητη γραμμή που θα πληροί της προϋποθέσεις του σήμερα. Σε άλλη περίπτωση τα δις ευρώ που έχουμε δαπανήσει ως χώρα θα είναι άλλη μία κακή επιλογή.

ΠΗΓΗ.